• Door naar de hoofd inhoud
  • Skip to secondary menu
  • Spring naar de eerste sidebar
  • Spring naar de voettekst

Boeddhistisch Dagblad

Ontwart en ontwikkelt

Header Rechts

Tiende jaargang

Zoek op deze site

  • Home
  • Agenda
    • Geef je activiteit door
  • Columns
    • André Baets
    • Dharmapelgrim
    • Bertjan Oosterbeek
    • Dick Verstegen
    • Edel Maex
    • Eelco van der Meulen
    • Emmaho
    • Goff Smeets
    • Hans van Dam
    • Joop Hoek
    • Jules Prast
    • Paul de Blot
    • Rob van Boven en Luuk Mur
    • Ronald Hermsen
    • Theo Niessen
    • Xavier Vandeputte
    • Zeshin van der Plas
  • Nieuws
  • Contact
    • Steun het BD
    • Mailinglijst
  • Series
    • Boeddha in de Linie
    • De werkplaats
    • Recepten
    • De Linji Lu
    • De Poortloze Poort
    • Denkers en doeners
    • De Oude Cheng
    • Meester Tja en de Tao van Niet-Weten
    • Fabels door Goff
    • Cartoons van Ardan
    • Tekeningen Sodis Vita
    • De derwisj en de dwaas
  • Over ons
  • Privacy

Democratie

6 februari 2017 door Dick Verstegen

Als je diep in het woord democratie duikt, dan weet je dat het over vertrouwen gaat. Daar hoef je geen Jan Terlouw (die daar een pleidooi voor hield) voor te zijn. Je geeft met je stem iemand het vertrouwen namens jou te spreken en te handelen. Je vertrouwt erop dat een meerderheid ook oog heeft voor essentiële belangen van een minderheid. Je vertrouwt erop dat gekozenen zich behoorlijk informeren en dat ze ook jou geïnformeerd houden. Je vertrouwt erop dat er aldus geen mensen aan de bak komen die de democratie gebruiken om de democratie om zeep te helpen. Je kunt dat probleem als PowNed of Bert Brussen van ThePostOnline belachelijk maken, maar Terlouw heeft gelijk: er is geen vertrouwen meer. En de vraag is hoe dat komt en hoe het terug te winnen is.

We leven in een oordelende samenleving. Dat moet vaak ook wel, want anders kunnen we in dit dualistische ondermaanse niet functioneren. Maar we moeten ook iets anders zien en toelaten: en dat is dat liefde en compassie onze belangrijkste drijfveren zijn. Ga maar na, we willen ons graag prettig voelen en dat lukt beter naarmate meer mensen in je omgeving zich ook prettig voelen. Liefde is gekoppeld aan onze natuur. Niks sarcasme en cynisme, niks ridiculiseren of bagatelliseren, niks wrok en verzuring. Dat houdt je van de liefde weg. In het liefdevol waarnemen van jezelf en de ander smelt je gehechtheid aan het oordeel weg. Je durft je af te vragen: wat wil mijn hart. Kijk bijvoorbeeld eens op YouTube en tik Karim Sulayman I Trust You in. En je weet weer waarvoor je leeft. Je ziet een man met baard in Central Park die voor een Trump-gebouw een blinddoek omdoet. Hij staat bij een bord met een handgeschreven Engelse tekst.

Ik vertaal: Hallo, mijn naam is Karim en ik ben Arabisch-Amerikaans. Net als veel mensen die Zwart, Bruin, Vrouw, LGBTQIA, Latijns, Moslim, Joods, Immigrant etc. zijn, ben ik erg bang. We voelen ons angstig en ongemakkelijk in ons land en het is lastig om te voorzien wat de toekomst zal brengen. Maar ik hoop dat ik bij jou VEILIG ben. Samen kunnen we een samenleving van zorgzaamheid bouwen in plaats van angst. Je kunt er van op aan dat ik mij om je zal bekommeren, wie je ook bent, hoe je er ook uitziet en waar je ook vandaan komt. Wil je mij evenzeer omhelzen als ik jou? Wil je mij de hand schudden en/of me huggen en/of een foto maken van ons samen en die op internet zetten als een teken dat ik hier veilig ben met jou? IK VERTROUW JE.

En dan zoomt de camera uit en begin je met de geblinddoekte Karim te wachten. Passanten. Opeens gaan mensen stil staan en het bord lezen. De camera zoomt weer in op lezende gezichten, waarop zich subtiele emoties aftekenen, afgewisseld met de tekst waarop ze turen. Een man met een pet pakt plots Karims hand. Dan komen de eerste hugs van vrouwen, mannen, kinderen. Het is van een aangrijpende ontroering. Hier gebeurt iets. Groter en machtiger dan Trump ooit worden kan. Een filmpje van drie minuten. Achter de film zingt Sinead O Connor In this heart.

Dit tafereeltje gaat niet alleen over het hart van de democratie. Niet alleen over Karims hart. Niet alleen over het hart van de huggers. Niet alleen over het Amerikaanse hart. Het gaat over jouw hart. Over elkaar ZIEN, dùrven zien en elkaar de ruimte geven. De grote wegversperring hier is angst, die dualiteit uitvergroot tot vooroordelen van plaatstaal. Het plaatstaal van het eigen gelijk, waarachter we wegduiken en ons terugtrekken. In angst verdwijnt de ruimte en ontstaat de kramp, verdwijnt de tolerantie en gaat je hart op slot. We kennen het allemaal als we een bittere ruzie hebben.

Democratie gaat over deze bekommernis om de ander, wat zelfs vastgelegd is in onze Grondwet. Steeds wanneer die bekommernis in het gedrang komt, staat de democratie op de tocht. Het zogenaamde populisme wordt geregeerd door angst en plaatstaal. De ander, de andersdenkende, is gevaarlijk. Is de vijand. Moslims, elite, rechters, journalisten. We gaan zelfs stenen gooien naar brandweer- en ambulancepersoneel. Ja ik zeg ‘we’ – laten we niet te veel denken in wij en zij. Laten we zien dat ook deze mensen, die zich verlagen tot dit stuitende gedrag, erbij horen. Laten we ze niet buitensluiten, want dan doen we wat zij doen. Tot zover de belangrijkste elementen van de diagnose. Nu het waarom; hoe komt het?

Voorgeprogrammeerde waardesystemen werken bijna niet meer. Vakbond, kerk, partij, vakgroep, werksoort – het zijn corroderende verbanden. Het lijkt wel alsof elk mens zijn eigen wiel moet uitvinden. Dat is angstig. Het oproepen tot morele revolutie vanaf de zijlijn is niet genoeg. We moeten ons realiseren dat democratie kwetsbaar is, zoals Karim met z’n blinddoek om. Democratie kan worden misbruikt. Zoals je een mooie paddenstoel kapot trapt. We moeten dus laten zien dat we om elkaar geven over de schutting heen. Dat we daarin dus buiten onze Facebook-bubbels durven treden. Kijk naar mensen als Hugo Borst en Carin Gaemers die met hun Manifest Ouderenzorg iets voor elkaar kregen, zonder politisering.

Het terugwinnen van vertrouwen kan alleen op die manier. Natuurlijk moeten er ook grenzen gesteld worden. Maar repressie alleen lost niks op. Door je angst heen leren kijken. Door je oordeel heen leren zien, door je eigen politieke beperkingen. Je bekommeren om anderen en vervolgens doen wat je te doen hebt. Dat is het recept, dat begint bij jezelf. Doe iets wat bij je hoort. Hoeft echt geen manifest te zijn. Is dit soft? Ja – als je dit leest vanuit angst, machteloosheid en en frustratie; nee – als je dit leest vanuit groeiende bewustheid.

Omslagfoto Goff Smeets.

 

Delen is rijkdom:

  • Twitter
  • LinkedIn
  • E-mail

Categorie: Columns, Dick Verstegen, Mensenrechten, Politiek Tags: democratie, Donald Trump, grondwet, huggers, vertrouwen

Lees ook:

  1. Democratie als wetgeving of bestuur?
  2. Het jaar 2019 – dag 183 – moord
  3. foodwatch – Nieuwe EU-handelsverdragen schadelijk voor consumenten, milieu en democratie
  4. ‘Het boeddhisme wordt gekoloniseerd en onherkenbaar gemaakt door het Westen’

Elke dag het BD in je mailbox?

Elke dag sturen we je een overzicht van de nieuwste berichten op het Boeddhistisch Dagblad. Gratis.

Wanneer wil je het overzicht ontvangen?

Lees Interacties

Reacties

  1. Piet Nusteleijn zegt

    7 februari 2017 om 09:59

    Hartelijk dank voor dit artikel. Het ontroerende filmpje hebben we gedeeld met onze vrienden en familie. Een leven schenkende bron. Met groet. We houden dit in de aandacht.

Primaire Sidebar

Door:

Dick Verstegen

Columnist Dick Verstegen is zenleraar en oud-hoofdredacteur van de VNU dagbladen. 
Alle artikelen »

Ochtend- of avondeditie

Ochtend- of avondeditie ontvangen

Abonneer je

Elke dag gratis een overzicht van de berichten op het Boeddhistisch Dagblad in je mailbox.
Inschrijven »

Agenda

  • 22 januari 2021
    Online Dhammakaya-meditatie
  • 23 januari 2021
    Online Dhammakaya-meditatie
  • 24 januari 2021
    Discovering Padmasambhava (online)
  • 24 januari 2021
    Online Dhammakaya-meditatie
  • 25 januari 2021
    Online Dhammakaya-meditatie
  • bekijk de agenda

De werkplaats

De werkplaats.

Boeddhistische kunstenaars

Artikelen en beschrijvingen van en over het werk van boeddhistische kunstenaars. Lezers/kunstenaars kunnen zich ook aanmelden met hun eigen werk.
lees meer »

Pakhuis van Verlangen

In het Boeddhistisch pakhuis van verlangen blijven sommige teksten nog een tijdje op de leestafel liggen.

Verkiezingen 2021 – ‘Er is menselijke warmte nodig in de politiek’

Wouter ter Braake - 18 januari 2021

Ik lanceer een ander alternatief. Een brede bewustzijnsbeweging. Een beweging van kiezers die het geluk van alle mensen vooropstelt en als uitgangspunt neemt. Op basis van een bewustzijn dat boosheid transformeert in wijsheid. Een bewustzijn dat gefundeerd is in het besef van verbondenheid van al wat leeft. Een bewustzijn dat verschillen respecteert en met een warm hart en open mind openstaat voor dialoog.

De Lotussoetra – boeddhisme en politiek

Erik Hoogcarspel - 14 januari 2021

In de Lotussoetra worden de geboorte, de meditaties, het ontwaken het preken en de dood van de Boeddha beschreven als niet meer dan een show die hij opvoert. Het is een didactische methode. In feite is hij de eeuwige wetgever van het universum en daarom de inrichter van de ware politiek.

Het boeddhisme en religie

Erik Hoogcarspel - 12 januari 2021

Is het boeddhisme een religie, een levensweg of een filosofie? Als je deze vraag aan meerdere mensen stelt krijg je geheid verschillende antwoorden en voor elk antwoord valt wel iets te zeggen.

Tien jaar Boeddhistisch Dagblad

Joop Ha Hoek - 8 januari 2021

...

Jasper Schaaf – Marx’ diepe respect voor Aristoteles

gastauteur - 1 januari 2021

Jasper Schaaf: 'Aristoteles noemt het doel van het menselijk bestaan ‘geluk’. Klinkt dit te makkelijk? Is het vreemd? Speelt zo’n ver, groot en toch belangrijk doel echter ook geen belangrijke rol in de vroegere geschriften van Marx, waar hij nog meer dan later op de werken van Georg Hegel en Ludwig Feuerbach leunt?'

Meer onder 'pakhuis van verlangen'

Footer

Boeddhistisch Dagblad

Meest recente berichten

  • Het jaar 2021 – dag 21 – misselijk
  • Corona – blijf thuis en in leven
  • NU’91: ‘Stel tweede dosis coronavaccin niet uit’
  • De boze koning verjaagd
  • ‘Minister draagt schutter Cevdat Y. nu wel voor bij de koning voor gratie’

Reageren

We vinden het geweldig om reacties op berichten te krijgen en op die manier in contact te komen met lezers, maar wat staan we wel en niet toe op de site?

Over het BD

Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten.
Lees ons colofon.

Zie ook

  • Contact
  • Over ons
  • Columns
  • Reageren op de krantensite

Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten. Lees ons colofon.

 

Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken.  Via de instellingen kun je bepalen wat je wel of niet toestaat: bekijk je instellingen.

 

loading Annuleren
Bericht niet verstuurd - controleer je e-mailadres!
E-mail-controle mislukt, probeer het opnieuw
Helaas, je blog kan geen berichten per e-mail delen.
Boeddhistisch Dagblad
Powered by  GDPR Cookie Compliance
Privacy en cookies

Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken en als je reageert: je naam en mailadres.

Zo houden we bij hoe de site gebruikt wordt en hoe vaak.

Hier kun je instellen welke cookies je wel of niet toestaat.

Noodzakelijke cookies

Met deze cookies slaan we je voorkeuren in het gebruik van deze website op.

If you disable this cookie, we will not be able to save your preferences. This means that every time you visit this website you will need to enable or disable cookies again.

Bezoekersstatistieken

We gebruiken Google Analytics voor het bijhouden van bezoekerscijfers.

Dit helpt ons bij het verbeteren van de website; zo weten we wat wel en niet gebruikt of gelezen wordt.

Alle cookies staan uit in je browser. Zet cookies aan alsjeblieft, als je wil dat we je voorkeuren opslaan,

Privacy

Bekijk wat we wel of niet doen met je gegevens