Het is een bekend feit dat sommige mensen zich ergeren aan het gedrag van anderen waarin ze zelf ook tekort schieten. Het is ook een collectief verschijnsel. Na de rellen en het wangedrag van asielzoekers in Keulen komen er overal heftige reacties los. Het lijkt alsof de mensen onbewust hun eigen gedrag hierin herkennen.
Ook in ons land wordt vaak geklaagd over het wangedrag van Nederlandse mannen jegens vrouwen en homo’s. Over mannen die vrouwen grof bejegenen of zelfs aanranden. Over mannen die vrouwen en meisjes in hun gezinnen een ondergeschikte rol toekennen. In Nederland verdienen mannen meestal meer dan vrouwen terwijl ze hetzelfde werk doen. Homo’s klagen dat ze vaak worden lastig gevallen en voelen zich bedreigd. Dit gebrek aan eerbied voor anderen wordt nu geprojecteerd op de vluchtelingen. De feiten zijn niet te ontkennen maar de vraag is wat kunnen we eraan doen?
Strafmaatregelen zijn niet effectief, want veel mannen en jonge mensen zijn discriminerend geprogrammeerd. De enige oplossing is preventief door te beginnen bij de jeugd en die te leren respect te hebben voor het andere geslacht en mensen van andere aard. Het is de taak van de scholen om hieraan te werken. Kinderen worden beïnvloed door het gedrag van hun ouders. Opvoeders kunnen veel bijdragen aan het verbeteren van de mentaliteit.
Dat sommige culturen vrouwonvriendelijk zijn is een feit dat niet te ontkennen valt, maar dat de islam als zodanig dat is klopt niet. Dat wordt bepaald door de culturele achtergrond van een bepaald volk. Indonesië heeft een provincie waar de bevolking islamitisch is met een vrouwvriendelijke cultuur. Een man die trouwt met een meisje uit die streek moet bij zijn schoonmoeder inwonen en is aan haar gezag onderworpen.
Begrip voor cultuurverschillen is eveneens van belang. Als ons land zich hoog beschaafd acht is het zijn taak om deze rijkdom ook duidelijk uit te dragen.
Vanessa zegt
Ik ben het hier roerend mee eens. Het is vreemd dat we aan het begin van de vluchtelingencrisis en na de foto van dat verdronken jongetje met open armen klaar stonden voor de vluchtelingen, terwijl we nu, een paar maanden later, steeds vaker laten horen dat ze maar weer moeten vertrekken. Hieruit blijkt overigens ook weer eens de macht van de media.