‘Een volk dat voor tirannen zwicht, zal meer dan lijf en goed verliezen, dan dooft het licht.’ Het zijn dichtregels van journalist en verzetsman H.M. van Randwijk. In de Tweede Wereldoorlog oprichter van het weekblad Vrij Nederland, ze hebben een ereplaats op de redactie van het Boeddhistisch Dagblad.
Er zijn veel al of niet vermeende redenen om bang te zijn in deze tijd, vinden veel mensen. ‘Andere’ miljoenen mensen zijn op de vlucht geslagen en zoeken nu een veilig huis in Europa. Hun komst brengt verwarring met zich mee. Angst en onzekerheid. Wie zijn het? Kunnen onze kinderen nog wel op straat spelen? Pikken ze onze banen, woningen in?
Ons antwoord is verstoring van openbare bijeenkomsten door luid schreeuwende manen en vrouwen als in gemeenten de komst van asielzoekers wordt voorbereid. Is het niet heerlijk om in een land te leven waar een ‘Marokkaan’ als burgemeester van Rotterdam en Arnhem werden benoemd? Een schoolvoorbeeld van integratie waaraan iedereen zich kan optrekken. Zoals ook de burgemeester van Rotterdam heeft ervaren. Dat willen we toch, geen vreemdelingen in onze maatschappij. Maar als ze een van ‘ons’ worden is het ook niet okay.
Er is angst, mensen worden voorzichtig, afstandelijk, opgehitst door ultrarechtse politici. Die haat prediken.
Wij willen leven in een land waar plaats is voor andersdenkenden, ongelovigen, homo’s, transgenders, atheïsten, waar vrouwen gelijk zijn aan mannen, waar geen plek is voor radicalisme en haat. Waar vrijheid van meningsuiting en godsdienst is. Waar ieder gelijke kansen heeft. Die pijlers verdienen respect en naleving.
Vrouwe Justitia draagt een blinddoek, voor onze wet is iedereen gelijk. Of je nu Afghaan, Syriër, Nepalees, Marokkaan, Turk, Nederlander christen, moslim of boeddhist bent. Is het niet prachtig in een land te leven waar je niet wordt vervolgd om wie je bent maar om wat je mispeutert. Laten we niet zwichten voor tirannen of haatpredikers. Politici die met oneliners ons angst inboezemen. Racisten van links of rechts. Neonazi’s. Gewelddadige boeddhisten. Tirannen.
Dan dooft het licht.
Moge iedereen een lang, gezond en gelukkig leven hebben, niemand uitgezonderd.
Vrede en alle goeds, zeggen de Franciscanen.
Moedig voorwaarts!
BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen is waargenomen, het abonnement op te zeggen. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren maar niet weten waartegen. Het boeddhisme de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan. En zo gaat het maar door.