Er is nu heel wat afgediscussieerd over seksueel misbruik in de boeddhistische gemeenschap. Maar wanneer je in alle rust nog eens naleest wat de minister van Justitie hierover eerder dit jaar aan de Tweede Kamer schreef, dan staart een nog niet eerder besproken oplossing je in het gezicht.
De minister schreef op 31 augustus 2015 in het kader van seksueel misbruik in de boeddhistische gemeenschap namelijk: “In overleg met [het] Interkerkelijk Contact in Overheidszaken (CIO) is de werkset ‘een veilige kerk’ ontwikkeld, als aanvulling op de meer algemene werkset ‘in veilige handen’, met daarin onder meer werkvormen, gedragscodes en meldprotocollen om de veiligheid van kwetsbare groepen binnen organisaties te vergroten. Hiermee worden religieuze instellingen geholpen vorm te geven aan hun eigen integriteitsbeleid.”
Wat let alle boeddhistische tradities, scholen, sangha’s en meditatiegroepen in Nederland om, onder regie van de BUN, het vertrouwen niet alleen te stellen in de externe toets van het Meldpunt BG, maar ook een zelfreinigend proces in te gaan van het ontwikkelen van een eigen, intern integriteitsbeleid, ingevuld naar lokale behoeftes en gewoontes? Wat let onze boeddhistische gemeenschap het goede voorbeeld na te volgen van onze christelijke broeders en zusters en hun leermaterialen en voorbeeldgedragscodes eenvoudigweg als uitgangspunt over te nemen, mede omdat deze materialen daar én in het vrijwilligersveld hun praktische nut inmiddels hebben bewezen? De ‘werksets’ zijn zo opgesteld dat je de onwennigheid van het bespreken van mogelijk seksueel misbruik in eigen kring langs de weg van de geleidelijkheid leert afleggen in een serie korte, praktijkgerichte workshops.
Het is niet of-of, maar en-en. Ik kan mij niet voorstellen welk boeddhistisch uitgangspunt zou verhinderen dat de ledenorganisaties van de BUN met elkaar overeenkomen dat ieder dit proces op lokaal niveau vóór eind 2016 zal hebben afgerond. De zelfregulering die thans vaak uitsluitend berust op eeuwenoude voorschriften en een niet voldoende onderling gedeeld begrip van de situatie, zal er een welkome upgrade door ondergaan. Wie weet verdiept en verrijkt het de onderlinge relaties in sangha’s en kan het waar nodig bijdragen aan heling wanneer de beoefening zich tijdelijk nader toelegt op het concrete lijden van daders en slachtoffers van seksueel misbruik en hun omgeving.
We kunnen ook gebruikmaken van ‘best practices’ uit de boeddhistische wereld binnen en buiten Nederland. Ik zie in de loop van 2016 de ene na de andere sangha-website al uitgerust worden met documenten waarin door ieder gedragen interne regels worden vastgelegd over wat de omgangsvormen zijn in de sangha en op welke voorwaarden leraren worden aangesteld. Dan weet je als sanghalid, maar ook als nieuwe toetreder of tijdelijke cursist, beter waar je voor elkaar op aanspreekbaar bent. En misschien is er wel een klachtenregeling en een vertrouwenspersoon binnen de sangha, die je in een voorkomend geval kunt raadplegen.
Mocht een sangha desondanks geen integriteitsbeleid ontwikkelen, dan is het ontbreken hiervan op de website een waarschuwingsteken: opgepast, veiligheid niet geregeld, deelnemen op eigen risico.
Dus, heer voorzitter van de Boeddhistische Unie Nederland, geachte sanghaleraren, er is nog meer werk aan de winkel dan de websites alleen te voorzien van een link naar het Meldpunt BG. Wij begrijpen de uitdagingen die de minister van Justitie voor ons al in petto had, eerst nu ten volle. De boeddhistische gemeenschap neemt de maatschappelijke handschoen op en toont zich op het gebied van voorkoming van verder seksueel misbruik een goed burger.
En wellicht, heer voorzitter, bestaat de mogelijkheid dat u aan Onze minister van Justitie een schrijven richt waarin u uitlegt dat Onze boeddhistische gemeenschap haar lesje heeft begrepen in dit transparantietijdperk en dienovereenkomstig handelt, intern met een eigen integriteitsbeleid en extern met de omarming van het Meldpunt BG.
De maatschappelijke sanctie die staat op (eventuele) nieuwe misbruikschandalen, zonder een uitgewerkt eigen integriteitsbeleid, is namelijk verdere aantasting van de geloofwaardigheid van de boeddhistische gemeenschap als geheel. Dit kan in rede niemand van ons willen.
Namu Amida Butsu,
Taigu
De brief van de minister van Justitie van 31 augustus 2015 is te vinden op de website van de Tweede Kamer.
En hier is tot slot de link naar het Meldpunt BG.
Joop Ha Hoek zegt
Zo langzaam aan wordt het polderboeddhisme in Nederland dichtgetimmerd met waarschuwingen, voorschriften en richtlijnen om de verhouding en relatie tussen leraar en sangha te reguleren. Alsof de leer van de Boeddha zelf daar al niet duidelijk in is. Er ontstaat een sfeer van buitensporig misbruik die voorlopig -gelukkig maar- niet wordt ondersteund door cijfers en meldingen. Het boeddhisme wordt al tientallen jaren gepraktiseerd in Nederland. Misschien zijn er duistere spelonken, duistere oorden, hellen, waar malafide leraren hun discipelen misbruiken, maar de praktijk zoals die aan het licht komt ondersteunt dat niet. Gelukkig. Het gaat vaak goed, af en toe niet. Het zou kunnen helpen als de leraar bij aanvang van zijn les zegt dat hij ondanks zijn buitenissige kledij en de geur van wierook, ook maar een gewoon mens is. En dat niemand moet geloven wat hij zegt of doet maar dat zelf moet ervaren. En dat seksueel misbruik of het aangaan van relaties binnen de sangha verwerpelijk is. Back to normal. Ik wens het iedereen toe.
Jules Prast zegt
Daar staat tegenover dat wij ook lerend kunnen meebewegen met het normbesef van de wereld om ons heen. De reflex van “er dreigt een teveel aan regels” sneuvelt onder de druk van transparantie. Bij niet meebewegen dreigt het risico van een maatschappelijk isolement. Als je leert mee te bewegen dan voelt het misschien wel gewoon goed, net als bij je eerste danslessen.
Wij leven niet meer in de tijd van de Boeddha. Zijn regels waren voor monniken, wij zijn in meerderheid burgers.
Dus volgens mij moeten we als boeddhistische gemeenschap echt niet alleen dat meldpunt omarmen, maar ook ons eigen huis op orde brengen en houden, met behoud van ons grondwettelijke recht op een vrije belijdenis van de dharma.
Joop Ha Hoek zegt
Dank je Jules. Het is goed als er een onafhankelijk meldpunt is voor als het fout gaat of dat we bij de buren kijken. En dat je dat belicht in jouw stuk. Wat ik alleen maar wilde zeggen is dat angst niet moet gaan overheersen. En dat we kritisch moeten zijn en niet te diep buigen zodat we blind worden.
Jules Prast zegt
Dan zijn we het eens. Als altijd prevaleert de weg van het midden. Hoe meer we in die weg en onze beoefening ook een verantwoorde mate van vermaatschappelijking integreren, des te weerbaarder maken we ons om over onterechte angst en andere vormen van onwetendheid heen te groeien, zo is mijn overtuiging.
Ujukarin zegt
Ik sluit me geheel bij JoopHa aan en vind Jules dus ietsje te ver doorschieten ;-) Zijn voorstel klinkt me net te dicht bij wat er steeds gebeurt als er in de Zorg (ik doe vrijwilligerswerk in ouderenzorg) weer eens iets fout gegaan is, incident danwel mogelijk struktureel. Namelijk meer papierwerk, meer controles, meer manager, en minder échte handen aan het bed.
In een stelsel dat primair met betaalde krachten werkt en van belastinggeld en de (verplichte) zorgpremies betaald is kun je dat al erg vinden, in een stelsel zoals de Boeddhistische ‘kerken’ die vooralsnog voor 90% of meer op vrijwillige inzet – ook van zij die lesgeven – draaien is het dood in de pot. Zodra het ‘mogen’ lesgeven aan al kleinere groepen studenten betekent vijf BUN-diploma’s (oh nee de Lerarenraad die eerder was voorgesteld), 3 disclaimers op je website plus nog eens een uitgebreid verhaal over integriteit waar dan onderin de link naar het Meldpunt misbruik staat – nee je motiveert er écht geen vrijwilligers meer mee.
Met de achterliggende bedoeling, integriteit promoten, ben ik het natuurlijk geheel eens maar dat kan stap voor stap. Als het geformaliseerd hebben van zo’n raamwerk van regels (zoals de SIM mee bezig is) een onderscheidend punt voor een sangha gaat worden waardoor de sangha’s die het niet hebben ‘met de voeten stemmend publiek verliezen’, dan komt het vanzelf wel. En als dat raamwerk naast een Meldpunt-vangnet voor de ergste gevallen ook onderlinge toetsing en vertrouwenspersonen tussen de sangha’s zou gaan eisen, omdat wederom ‘de markt’ daarom vraagt, so be it. Maar niet nu daar manjaren in investeren als, zoals het boven al staat, de ethische leefregels van Boeddhisme op zichzelf al duidelijk genoeg zouden moeten zijn…
Tot slot geldt in al deze ontwikkelingen het benadrukken van de eigen verantwoordelijkheid van de studenten/tes. Sanghas zijn in mijn ervaring in ieder geval nog teveel ‘relationele broedplaats’ omdat men zijn hele sociale leven erop projekteert inplaats van daarnaast ook nog een gewoon leven te leiden in avond en weekend. En zelfs bij relaties tussen studenten onderling heeft dat al risico’s (‘relatie uit dus ik wil die persoon niet meer tegenkomen en verlaat daarom deze sangha’, ik heb het bij Maitreya meegemaakt). Bij relaties waarbij lerarenressen betrokken raken, die je dus met al die regels probeert tegen te gaan (of relatie stoppen of lesgeefrelatie stoppen en dan 3 maanden ofzo wachttijd) wordt het nóg lastiger…
With folded palms,
Jules Prast zegt
Dag Ujukarin, jij hebt een open geest en maatschappelijke ervaring. Het interesseert mij niet hoeveel delen Joop Ha en hoeveel Jules Taigu in de maaltijd gaan. Als columnist gaat het mij vooreerst om de discussie. Ik maak mijn mind toch pas daarna op en ben ook in staat mijn eigen inbreng te relativeren.
Ik stel niets voor (dacht ik), maar diep uit de stukken een handreiking van de minister op en materiaal dat de boeddhistische gemeenschap wellicht kan gebruiken. Of, en in hoeverre, dat is aan ieder zelf, maar je moet deze oplossingsrichting wel hebben overwogen. Dit lijkt mij het minimum.
Je begrijpt mij volkomen verkeerd wanneer je suggereert dat ik een managerscultuur zou willen introduceren in boeddhistisch Nederland. Dat zou mij, met jou, juist een gruwel zijn.
Ik zie dit als onderwerp voor overleg van het BUN-bestuur met de hoofdleraren. Als de BUN wel kan reageren op het Meldpunt BG, waarom heeft zij dan nog geen ei gelegd over antwoord op vragen die de minister via zijn antwoord op Kamervragen in augustus 2015 indirect bij haar heeft neergelegd? Afijn, dat is geen vraag aan jou, maar aan anderen.
Jules Prast zegt
Dag Ujukarin, jij hebt een open geest en maatschappelijke ervaring. Het interesseert mij niet hoeveel delen Joop Ha en hoeveel Jules Taigu in de maaltijd gaan. Als columnist gaat het mij vooreerst om de discussie. Ik maak mijn mind toch pas daarna op en ben ook in staat mijn eigen inbreng te relativeren.
Ik stel niets voor (dacht ik), maar diep uit de stukken een handreiking van de minister op en materiaal dat de boeddhistische gemeenschap wellicht kan gebruiken. Of, en in hoeverre, dat is aan ieder zelf, maar je moet deze oplossingsrichting wel hebben overwogen. Dit lijkt mij het minimum.
Je begrijpt mij volkomen verkeerd wanneer je suggereert dat ik een managerscultuur zou willen introduceren in boeddhistisch Nederland. Dat zou mij, met jou, juist een gruwel zijn.
Ik zie dit als onderwerp voor overleg van het BUN-bestuur met de hoofdleraren. Als de BUN wel kan reageren op het Meldpunt BG, waarom heeft zij dan nog geen ei gelegd over antwoord op uitdagingen die de minister via zijn respons op Kamervragen in augustus 2015 indirect bij haar heeft neergelegd? Afijn, dat is geen vraag aan jou, maar aan anderen.
De BUN moet in staat zijn en in staat worden gesteld om alerter en wendbaarder te opereren in het maatschappelijk middenveld, daar waar de minister leiderschap en communicatie van haar verwacht.
Ujukarin zegt
Hoi Jules,
Die vraag van de minister is wel degelijk meegenomen in de discussie/brainstorm over dit onderwerp in de ALV vorige maand. Maar iets van een uitwerking richting wat jij voorstelt beproefde ik daar zeker niet, het Meldpunt was akkoord en moet gaan ‘landen’ in de communicatie van de sanghas maar voor de rest plant men vooral meer reglementen (a la SIM) binnen de leden plus natuurlijk interne educatie over het waarom van die regels. Stapje voor stapje dus zoals ik al suggereerde…
With folded palms,
Jules Prast zegt
Dank je voor de info. Begrijpt iemand bij de BUN dat over dit soort dingen spreken in het openbaar ook belangrijk is, dus niet alleen terugkoppeling via de ledenorganisaties? De BUN moet zichtbaar zijn in de maatschappelijke arena.
Ujukarin zegt
Hoi Jules,
Dat is jouw mening, de BUN heeft er misschien een wat andere over vooral ook omdat BUN ‘geen mening heeft’ over veel Dharma zaken (dat doen de sanghas zelf). Alleen over zaken, vaak min of meer organisatorisch, die individueel sangha belang overstijgen. Maar de BUN heeft het Meldpunt helpen opstarten, daarover ook een persbericht verspreid, en vindt dat misschien al heel wat ;-)
With folded palms,
Jules Prast zegt
Uit je laatste reactie leid ik af dat de BUN dus wel een vorm van integriteitsbeleid voorstaat (a la SIM). Mooi.
Heeft iemand van de BUN dit al teruggekoppeld aan de minister van Justitie en hem bedankt voor zijn bruikbare suggesties? Zo ja en zo nee, mogen wij daar enige vorm van communicatie over ontvangen?
Wat precies zijn de SIM-gedragsregels? Als de BUN besloten heeft dat sangha’s hiermee aan de slag gaan, waarom wordt dit dan niet publiek gecommuniceerd en het meldpunt wel? Daar wringt toch iets.
Waarom neemt de BUN niet de rol op zich van communicatief leiderschap namens de boeddhistische gemeenschap? De communicatiemodus alleen via de silo’s naar beneden heeft iets 19e eeuws en paternalistisch; het oogt niet van deze tijd en getuigt eerder van een dysfunctionele configuratie waarin het bestuur te weinig bewegingsruimte wordt gelaten door de leden.
Dit is zeker niet in overeenstemming met de verwachting die de minister heeft uitgesproken over de rol van de BUN. Is de BUN in staat zich op te werken tot deze rol en een volwaardige gesprekspartner te worden van de politiek? Heeft de BUN de vragenstellers uit de fractie van D66 al persoonlijk benaderd voor een gesprek?
Als de BUN de haar toebedachte maatschappelijke rol niet adequaat kan, wil, of mag invullen, dan wordt het tijd dat de boeddhistische gemeenschap haar eigen vertegenwoordiging op een andere wijze gaat regelen. Dan schaadt de BUN het eigenlijke belang van haar al te kortzichtige leden en staat zij in de weg van de benodigde verandering in plaats van deze te faciliteren.
Ik plaats deze reactie op jouw laatste antwoord aan mij hier omdat ter plekke het draadje op is.
Jules Prast zegt
Boeddhisme is spoorzoeken. Maar als je flink aan de boom rammelt, dan vallen er altijd wel wat vruchten vanaf.
Ik dank Ujukarin voor zijn verwijzing. Hier is nu een voorbeeld van integriteitsbeleid in de praktijk:
http://www.simsara.nl/ethisch-drieluik/
En als de BUN nou eens beetje meer de openbaarheid zocht, dan wist de linkerhand van boeddhistisch Nederland ook wat de rechter doet. Nu zou je kunnen denken dat de BUN het meldpunt BG steunt en daarmee basta. Maar dat is kennelijk niet zo, kun je afleiden uit Ujukarins reactie. Waarom zet niemand dit recht? Heeft de BUN de minister hier al van verwittigd? Ik draag bij deze de voorzitter van de BUN voor als kandidaat voor een interview met de redactie van het Boeddhistisch Dagblad.
Ujukarin zegt
Hoi Jules,
Verder discussieeren lijkt me op dit moment zinloos. Wat de BUN nu is en wat ie volgens de leden die ik goed ken, mag ook wel na 24 jaar meelopen, moet zijn staat nu helder beschreven. En wat jij ervan verwacht, en ook denkt dat de overheid dat doet, ook; ik vind overigens dat de overheid het boeddhisme nog steeds veel te makkelijk vergelijkt met pakweg de RK Kerk met z’n centrale gezag. Doe jij trouwens ook :-( met kreten als “Als de BUN besloten heeft dat sangha’s hiermee aan de slag gaan…” want de BUN _zijn_ de sanghas, de ALV besluit en het bestuur draagt slechts dingen voor en voert besluiten uit.
En wat de SIM regels zijn kun je zelf makkelijk googlen, in een eerdere draad hier heb ik de link zelfs gegeven.
With folded palms,
PS Redaktie gaarne verplaatsen naar goede plek onderin de draad….
(Uw redactie heeft z’n weefgetouw niet paraat; PvB)
bart zegt
Lees ik goed dat een sangha een kwetsbare groep is?
Jules Prast zegt
Weet ik veel, Bart.
Het gaat erom wat de minister schrijft naar aanleiding van berichten in de media over seksueel misbruik in boeddhistische kring.
Hij schrijft (in mijn woorden): we proberen seksueel misbruik in alle geledingen van de samenleving terug te dringen. Ook binnen religieuze instellingen. Misschien hebben de boeddhisten iets aan het educatieve materiaal dat binnen de christelijke kerken met succes is gebruikt.
De minister doet ons een handreiking die wij tot dusver hebben laten liggen. De BUN omarmt wel het meldpunt maar niet het integriteitsbeleid.
Ik stel me voor dat de BUN en haar leden gaan bespreken of zij op het punt van het eigen integriteitsbeleid niet een inspanningsverplichting willen aangaan hier in 2016 een begin mee te maken.
zeshin zegt
Dit is toch het Boeddhistisch Dagblad?
Kerk en staat zijn toch gescheiden?
Is dit wel een goede plek om een politiek forum te beginnen?
Jules Prast zegt
Nou even niet flauw zijn, zeshin.
Scheiding van kerk en staat betekent onder meer dat de staat ons onze vrijheid laat de dharma te belijden en wij de staat geen religieuze wetten gaan voorschrijven.
Ondertussen kan de minister van Veiligheid en Justitie ons wel vragen om de wet na te leven die seksueel misbruik verbiedt en zoveel mogelijk een veilige omgeving te creëren waarin seksueel misbruik zich niet toch kan nestelen.
Dat is een normale maatschappelijke discussie. Wat ik zie is dat de boeddhistische gemeenschap worstelt met haar maatschappelijke opstelling.
Dat is een kwestie van even slikken en weer doorademen. De Boeddha stond niet met zijn rug naar de samenleving en dat kunnen wij ook niet.
Wij moeten misschien nog een beetje leren mee te deinen in de vermaatschappeling. Dat is een gewenningsproces.
Dit is juist de plaats om hierover te discussiëren en maakt het BD niet tot een politiek forum. Dit is een vrijplaats en we zijn gewoon bezig te ontwarren en te ontwikkelen, niet om partijpolitiek te bedrijven of stemadviezen te geven.
Marja Timmer zegt
Helemaal mee eens, Jules. Goeie suggestie.
Jules Prast zegt
Merci beaucoup, Marjita en nogmaals compliment voor tekening en tekst van de afgelopen keer.
zeshin zegt
Voor Julius
Denk je er echt iets aan te kunnen doen?
Aan de oorlog, het onrecht seksueel geweld?
De ziekte, de dood, in dit dal van fatsoen.
Mag ik je vasthouden
Mag ik bij je zijn
Mag ik je hand
Mag ik je tranen drogen
Bij jou, je pijn
Je grenzeloos verdriet
Denk je echt, denk je heel echt
Dat niemand het ziet
Kom, open je armen
open duizend armen
Laat ze binnen, laat Kannon binnen
Jules Prast zegt
Kannon is er vooral dan wanneer je haar niet ziet;
Haar duizend handen houden in de maatschappij de boel een beetje bij elkaar.
Een voorbeeld voor ‘boeddhisten’.
Is zij ook in staat namens hen te verschijnen op het Binnenhof?
Nirvair Kaur Curtis de Ruiter zegt
Met een verdrietig hart en ook met een zekere zin van verbazing heb ik de laatste maand de artikelen en de reacties in het BD vanaf de andere kant van de wereld gevolgt. Zoveel suffering en zoveel goed (soms kwaad) bedoelde kritiek… Ben het met Joop eens, maar begrijp de passie van Jules om ‘iets’ te doen!
‘Zo langzaam aan wordt het polderboeddhisme in Nederland dichtgetimmerd met waarschuwingen, voorschriften en richtlijnen om de verhouding en relatie tussen leraar en sangha te reguleren. Alsof de leer van de Boeddha zelf daar al niet duidelijk in is.
JA, DE LEER VAN DE BOEDDHA IS HEEL DUIDELIJK!
‘Meebewegen met het normbesef van de wereld om ons heen’…… ligt besloten in de precepts of zg. geloftes die elke persoon die het boeddhisme binnenkomt duidelijk aangereikt krijgt.
Deel van de Jukai Ceremonie en geloften in Zen
De Drie Zuivere Voorschriften’
Ik beloof het kwade te vermijden
Ik beloof het goede te doen
Ik beloof alle levende wezens te bevrijden
(5 van)De Tien Grote Voorschriften
Ik beloof alle leven te waarderen, te beschermen en te ondersteunen.
Ik beloof het eigendom van anderen te respecteren.
Ik beloof ethisch te zijn en niet begerig.
Ik beloof waarheidslievend te zijn en oprecht.
Ik beloof bewust en aandachtig te zijn en niet onwetend.
Als we deze regels toepassen op onze relaties met partners, leerlingen, leraren, mede leerlingen… en de relatie met onszelf, is er eigenlijk geen verder educatief materiaal of ministerieele invloed nodig! Hoe zou het nog duidelijker moeten?
Een meldpunt voor grensoverschrijdend gedrag door diegene die bovenstaande regels vooral als leraar nog niet kunnen naleven is duidelijk van belang.
Heel belangrijk om leraren of leerlingen die de eigen geloftes overschrijden aan te spreken op hun gedrag…niet bang te zijn om samen met de leraar erdoor heen te gaan! Geen reden om op te stappen, veel redenen om mondig te worden en te zijn!
Ik denk hierbij aan wat een van mijn spirituele vaders John Bradshaw eens deelde; ‘And I put on a black robe and a white collar and everyone called me “Father”, little did they know that inside I was a wounded child from a broken home and a raging alcoholic…How could they, I didnt! Dikwijls zien we enkel wat we willen zien….
Breng het hele punt sexualiteit, misbruik en overspel ter discussie binnenin de Sangha en kom tot de ontdekking dat de robes, de rang of de hierarchy veel verbergt.
A wonderful opportunity for demystification and growth.. last but not least, if possible…support your teacher in his or her growth and development by being completely honest..he or she and you all deserve it!
With love and kindness..
Jules Prast zegt
Dank voor je antwoord. Met andere woorden: integriteitsbeleid vind jij het risico inhouden van regelzucht. Zullen we dat dan maar aan de minister van Justitie laten weten?
Heb je de links onder mijn artikel eigenlijk bekeken? Dat zijn handreikingen van hem om de betekenis van de toepassing van zulke bestaande voorschriften te ontdekken. Gaan we deze hanteren?
Inmiddels begrijp ik van Ujukarin dat de ALV van de BUN zich ervoor heeft uitgesproken dat leden van de BUN intern aan de slag gaan met de modelcodes van de SIM. Hiep hoi! Dus toch integriteitsbeleid? Lekker verwarrend, hè?
Kan boeddhisme maatschappelijk zijn wanneer zijn leiders zich niet duidelijk uitspreken? Of willen we gewoon niet maatschappelijk zijn omdat we dit te zwaar vinden?
Henk Molenaar zegt
Wat heeft de minister van justitie zich te bemoeien met het boeddhisme in Nederland??? De overheid en het Nederlandse volk hebben doelbewust gekozen voor scheiding tussen kerk en staat. Dus weg met de minister in deze kwestie! Trouwens de christelijke gemeenschap wordt wel financieel op verschillende manieren door de overheid ondersteunt, dat riekt naar discriminatie. Ik ben dus tegen overheids bemoeienis maar zeker voor zelfreinigend vermogen, zonder dat we van elke uitzondering de regel gaan maken. En waarom zou je maatschappelijk willen zijn als boeddhistische organisatie, gaat wellicht zelfs tegen te oorspronkelijke leer in. Zelfs al zou je het wel willen, niemand heeft geld en niemand heeft tijd. Het blijft dus nog amateuristisch aanmodderen. Op zich ook niets mis mee b.t.w.
Frank zegt
De minister bemoeit zich niet met het Boeddhisme maar met soms verregaande sexueel misbruik binnen sanghas, wat strafbaar is. Of wil jij zoals de katholieke kerk pedofilie gepleegd door priesters verzwijgen en binnenshuis ‘oplossen’?
kees moerbeek zegt
Beste Henk, hierbij de grondwet:
‘Artikel 1
Allen die zich in Nederland bevinden, worden in gelijke gevallen gelijk behandeld. Discriminatie wegens godsdienst, levensovertuiging, politieke gezindheid, ras, geslacht of op welke grond dan ook, is niet toegestaan.
Artikel 6
1.Ieder heeft het recht zijn godsdienst of levensovertuiging, individueel of in gemeenschap met anderen, vrij te belijden, behoudens ieders verantwoordelijkheid volgens de wet.
2.De wet kan ter zake van de uitoefening van dit recht buiten gebouwen en besloten plaatsen regels stellen ter bescherming van de gezondheid, in het belang van het verkeer en ter bestrijding of voorkoming van wanordelijkheden.’
In Nederland zijn, anders dan in Frankrijk, kerk en staat niet strikt gescheiden. Ik heb het liever meer zoals in Frankrijk, maar het zij zo.
Tegen overheidsbemoeienis van de staat met de kerk zou betekenen dat we eeuwen teruggaan in de beschaving en dat god (= geestelijken) weer gaan bepalen wat een groot deel van de bevolking te doen/laten heeft.
Zo zou in extremo iedere groep, van Jehova’s getuigen tot moslims zelf recht kunnen spreken e.d. Je pleit dus eigenlijk voor Apartheid. Dat is in strijd met art. 1 van de grondwet.
http://www.vriendenvanboeddhisme.nl/2015/frankrijk.html
kees moerbeek zegt
‘En waarom zou je maatschappelijk willen zijn als boeddhistische organisatie, gaat wellicht zelfs tegen te oorspronkelijke leer in.’
De Boeddha stond midden in de wereld, niet afgescheiden ervan, midden in het leven. Hij zweefde niet een paar meter boven moeder aarde.
Welkom in Samsara, Henk. Weest gerust, wij mensen zijn er voor toegerust om hier te leven!
G.J. Smeets zegt
Beste Jules Prast,
je benadering van de integriteitskwestie is wat mij betreft helemaal o.k. Ik vind je reactie (11 nov. om 10:47) op scribent Zeshin dan ook adequaat.
Er zit een aspect aan de integriteitskwestie die je mijns inziens in je blogstuk over het hoofd ziet – en je bent bepaald de enige niet. Als sympathiserende en geïnformeerde buitenstaander neem ik de vrijheid te wijzen op een paar feiten en een olifant in de kamer. Eerst de feiten:
– Boeddhistische meditatie is een proefondervindelijke oefenpraktijk, geen godsdienstig geloof.
– Boeddhistische meditatieleraren zijn dus niet priester of missionaris maar leraar/instructeur voor leerlingen.
– Elke leraar anno 2015 werkt op basis van een leeropdracht.
De olifant in de boeddhistische lerarenkamer is dat niemand in de kamer een leeropdracht heeft. Elke boeddhistische leraar(es) is een vrije jongen / meisje zonder contractuele opdracht. Anno 2015 is dat achterlijk en alleen aanhangers van de categorie ‘Jomanda’gaan daarmee gelovig akkoord.
Kortom, de integriteit die je in je blogstuk aansnijdt is m.i. een kwestie van contract tussen leraar en enig bestuur in wiens opdracht de leraar opereert. Think globally, act locally.
Tom Brinkmann zegt
Als een boeddhistische leraar zich al niets aantrekt van de boeddhistische leer, waarom denken we dan in hemelsnaam dat dat wel het geval zal zijn als we er “nog meer van het zelfde” omheen gaan leggen??
Ben het helemaal eens met Joop. Straks zijn er meer regels dan verzen!!
En niet in de laatste plaats, in hoeverre zijn wij nou echt direct geraakt? Niet voélen we ons direct geraakt, maar zíjn we echt direct geraakt. En wie zijn wij dan om te veroordelen? Open vraag: zouden wij niet veel meer moeten “waarnemen en begrijpen” zonder oordeel?
kees moerbeek zegt
‘Als een boeddhistische leraar zich al niets aantrekt van de boeddhistische leer, waarom denken we dan in hemelsnaam dat dat wel het geval zal zijn als we er “nog meer van het zelfde” omheen gaan leggen??’
Simpelweg omdat mensen tot inzicht kunnen komen. Simpelweg omdat we vinden dat het moet, maar ook om ons er er zelf aan te herinneren dat we op de goede Weg blijven.
‘Open vraag: zouden wij niet veel meer moeten “waarnemen en begrijpen” zonder oordeel?’
Open antwoord: onze vrijwillig aangegane opdracht is alle levende wezens te bevrijden van lijden, inclusief onszelf. Daartoe is het nodig heilzaam gedrag te herkennen, te onderscheiden, te ontwikkelen en te bevorderen. Er is een hemelsbreed verschil tussen gedrag veroordelen en mensen veroordelen.
Sjoerd Windemuller zegt
Helemaal eens Jules, mooi voorstel.
Zoals je het beschrijft lijkt het mij een kwestie van een proces starten en niet van het zwart/wit van toepassing verklaren van voorschriften van de minister.
Het lijkt mij goed om zo het spreken over gevoelens, emoties aantrekking en afkeer, etc. etc. en dus ook seksualiteit te vergemakkelijken.
Niet alleen met een leraar, maar ook tussen sanghaleden onderling.
Iedereen is wel op zijn/haar eigen weg, maar je vormt een sangha om elkaar te steunen, aan te moedigen, te luisteren en te delen.
Het zou mooi zijn als er een proces op gang komt waar het delen van ook heel kwetsbare zaken meer gefaciliteerd kan worden op een veilige manier.
Niet om alles dicht te regelen, maar om studenten en leraren een veilige ruimte te bieden, waarin ze hun eigen proces kunnen delen met anderen.
Afspraken helpen daarbij.
Jules Prast zegt
Dank je, Sjoerd. Jij formuleert de intentie van mijn artikel zoals bedoeld. Proces boven uitkomst.
Gassho, Jules
Sjoerd Windemuller zegt
Om te beginnen zouden we kunnen afspreken dat alle leraren, bestuursleden van sangha’s en vertegenwoordigers in de BUN, een verklaring van geen bezwaar omtrent gedrag inleveren bij de BUN, en in copie de respectievelijke organisaties.
Zie hieronder:
“Gratis VOG voor vrijwilligers
Uw vrijwilligersorganisatie werkt met……….. …………………………….mensen…………….? Dan kunnen uw vrijwilligers in aanmerking komen voor een gratis Verklaring Omtrent Gedrag (VOG). Ga snel naar http://www.gratisvog.nl voor de voorwaarden en de procedure. Het is makkelijker dan u denkt.”
Verder zou het in navolging van de boeddha wellicht wenselijk zijn de relaties en het afleggen van verantwoording over een juiste maatschappelijke inbedding van het boeddhisme, met de overheid te regelen.
(Zie ‘De historische boeddha ” van Schuman)
Eelco Amersfoort zegt
Ik ben een leek zoals dat zo mooi heet.
Als leek begrijp ik deze discussie waarschijnlijk ook niet.
Ik begrijp ook niet als de boeddha zo duidelijk was, waarom er dan überhaupt misbruik is ontstaan. Waarschijnlijk omdat de leraar toch niet zo egoloos was dan die volgens de regels wel zou moeten zijn. Als iedereen voor je buigt en vol eerbied bij je komt, is het ook wellicht heel moeilijk om je zelf niet bijzonder te gaan vinden.
Lijkt mij niet echt een opgave om binnen je sangha regels te hebben die de leraar niet meer op voetstuk zetten.
Zonder afbreuk te doen aan respect.
Als boeddhistische gemeenschap lijkt mij je maatschappelijke verantwoording zien en nemen, niet echt een moeilijke opgaven.
Tevens ook een mooie boeddhistische oefening zou ik zegge.
Maar ja ik ben een leek en begrijp er waarschijnlijk niet van.
Maar ik wil iedereen uitnodigen om te gaan zitten en dit de plaats te maken om alle levende wezens te redden. Er zijn er talrijk, maar als we dat iedere dag voornemen. Moet het toch gaan lukken ?