‘Oud zeer wordt vaak vastgehouden in de lage rug,’ zegt mijn restorative yoga leraar. Nou nou, dat klinkt wel erg new-agerig, denk ik terwijl de tranen op mijn yogamatje druppen.
Dat er veel zeer zit bij mijn laagste werveltje, is evident. Zeer dat niet meer te onderdrukken valt maar vanuit mijn onderrug hoger en hoger stijgt en er in de laatste weken in loeiende huilbuien uitkomt.
‘Nu ook pijn aan de andere kant?’ zegt mijn aardige anesthesist. ‘Dat is niet best. We maken een afspraak voor twee zenuwblokkades en als dat niet helpt, kijken we verder.’ Kijken we verder betekent een heftige operatie die me een jaar op non-actief gaat zetten, weet ik. Maar ja, wat is non-actief, wie weet wat zo’n jaar me weer brengt, dappert mijn innerlijke akela.
Klein maar dapper stap ik al jaren door met steeds heftiger wordende pijn dankzij een verschoven L5. Stappen die me het hele reguliere en alternatieve circuit hebben doen verkennen. Niets helpt, of kortdurend.
Ik dacht aan good old Genpo Roshi, aan zijn Big Mind methode – een manier om in gesprek te gaan met alle aspecten in en aan jezelf, tot je innerlijke boeddha aan toe. ‘Wat kan ik voor je doen?’ vraag ik mijn L5. ‘Zacht zijn, geen blokkades meer, geen operatie,’ zegt L5.
Zacht zijn. De afspraken met de anesthesist cancellen. Niet meer die rottige, onvoldoende helpende, ingrepen. Het klinkt aanlokkelijk, maar is het mijn L5 die sprak of mijn weerstand?
Woensdag ga ik op sesshin. Vijf dagen op mijn kussentje. Ik zie er verschrikkelijk tegenop. Vanwege de L5 die niet van zitten houdt. En ik zie ernaar uit want mijn geest is dol op zitten. Omdat ik weet, compleet vertrouw, dat er wijsheid gaat schemeren. Dat ergens, Boeddha mag weten waarvandaan, een antwoord komt op hoe verder te gaan met mijn dwarse L5.
En voor de zekerheid neem ik mijn restorative yoga attributen, paracetamol en diclofenac mee. En dan maar zitten. Met zachtheid en innerlijke aaitjes en complimentjes voor L5 die me nog steeds, nog steeds draagt.
Käthe zegt
Lieve Connie
Heel veel sterkte . !!! Dapper ben je!!!
Hartelijke groet aan iedereen , Käthe
Rikkie Postema zegt
Beste Connie,
Misschien kan Lu Jong (Tibetaanse Healing Yoga) verlichting geven. Het is een zeer milde yoga, die zich focust op de ruggenwervel. Het is nog niet zo bekend in Nederland en er zijn ook nog niet heel veel gecertificeerde teachers.Maar wellicht wel iemand bij je in de buurt. Heel veel sterkte en wijsheid gewenst. Hartelijke groet, Rikkie Postema
Odette zegt
Lieve Connie,
Pijn is vreselijk. Bij mij liep het pijnproces andersom: van veel, naar minder, naar geen pijn. Het laatste zetje naar de pijnvrije zone werd door helende naalden (dry needles) bereikt. Maar spieren en kapsels zijn geen zenuwen en wervels. Ik zou wensen dat ik een remedie voor je had, maar die heb ik niet. Alleen troost.
Kees Moerbeek zegt
Akelig allemaal.
Ik heb bij mijn RSI uiteindelijk baat gehad bij een aantal botuline-injecties, maar dat is een paardenmiddel. Het voorkwam dat ik definitief afgekeurd werd en nu met een uitkering zou zitten.
Sylvia zegt
I feel you! Dikke, warme knuffel en heel veel liefde voor je dwarse wervel. X
Maria Smit zegt
Lieve Connie, zacht zijn voor jezelf en L5 vraagt ook om lefhebben en liefhebben. Ik hoop dat je het aandurft om te gaan staan, te lopen of te gaan liggen tijdens de zitmeditatie. Eens was ik bij een Sesshin waar iemand door ondraaglijke rugpijn niet meer kon zitten. Zij heeft alle dagen gelegen. Niemand die zich daaraan stoorde en Nico had er alle begrip voor. Doe wat kan en kijk wat je kan hebben….ik wens je een mooie Sesshin.
Heleen zegt
Ha Connie, mocht je aan Lu jong yoga denken: Janet Kunst uit de Ivoorstraat. Succes, en mooi geschreven!
Groetjes van Heleen
Sjoerd Windemuller zegt
Hoi Connie,
” Vanwege de L5 die niet van zitten houdt. En ik zie ernaar uit want mijn geest is dol op zitten. Omdat ik weet, compleet vertrouw, dat er wijsheid gaat schemeren. Dat ergens, Boeddha mag weten waarvandaan, een antwoord komt op hoe verder te gaan met mijn dwarse L5.”
Is jouw L5 echt zo dwars, of is het jouw dwarse “geest” die zo graag z’n zin wil hebben en wil dat je gaat zitten?
En waar wortelt die dualiteit tussen beiden, die verhinderd dat geest en wervel 1 kunnen zijn?
Zitten is toch maar een manier, een van de wegen en misschien toch nu niet jouw weg, liggen kan ook prima!
Ik wens je zachte wijsheid en liefde in het omgaan op een helende manier met je ‘zelf’ en je eigen lijf.
Marja zegt
Zo ontroerend mooi beschreven…echt een pareltje. Hoop dat je een hele goeie sesshinweek hebt, Connie. Zittend of liggend.
Connie Franssen zegt
Dank jullie wel, lieve mensen. Voor de zachte woorden, tips en liefde. En inderdaad, het hoeft allemaal niet op z’n Japans. Ik ga er af en toe lekker bij liggen :)
Bertien Minco zegt
Lieve Connie,
Goed geslaagd, dit stukje en helemaal niet zielig, waar je bang voor was. Ik voel wel een beetje van je pijn en vooral maak je me deelgenoot van al die gedachten, al die meningen, en de machteloosheid, want niets helpt. Ik ben voor warmte, lekker gaan liggen en lief zijn voor jezelf.
Dat is het enige dat een heel klein beetje helpt tegen oud en nieuw zeer.
liefs, Bertien
Nic Schrijver zegt
De woorden van Genno Pages Roshi tijdens een sesshin komen in me op waar ze nadrukkelijk zei:
” Do not beat yourself up !”
Succes!