Bielzen, rails, tent, stoelen. Bakstenen, bakstenen opgetrokken tot een gebouw.
Poortgebouw, wagon, was dat een veewagon?
Mannen, vrouwen, mensen. Oud, iets minder oud, nog jonger, maar nog steeds mens.
Een man die het tot zijn levensdoel heeft gemaakt om dit tot in de eeuwigheid te conserveren.
Koningen, koninginnen, prinsessen, presidenten, vrouwen van, maar mensen.
Woorden, ‘laat ons verleden niet de toekomst zijn van onze kinderen!
Ik zeg het nóg een keer: Laat ons verleden niet de toekomst zijn van onze kinderen!’
Tranen, stilte, applaus.
Een gestreept mutsje, 80 jaar oud? Of ouder? Mutsje op het hoofd van een mens.
Zitten, luisteren naar woorden, zitten, woorden op je in laten werken.
Woorden, zinnen, verhalen.
Trein, perron, koffers, lopen. Mensen die moeten lopen.
Wachtruimte, scharen, scheermessen, doucheruimte. Ménsen die geen keuze hebben.
Mannen, vrouwen, jongens, meisjes, kaal, gas, ovens, rook, stank.
Geboorte, baby, MENS.
Jood, moslim, christen, boeddhist, atheïst.
Ik heb het geluk dat ik 34 jaar na de oorlog geboren ben. In vrijheid, ik kan zijn wie ik ben, een man die op mannen valt. Door de mensen met wie ik om ga word ik geaccepteerd, als mens. Hoe andere mensen naar me kijken zie ik niet echt…
Ik keek vandaag naar een poortgebouw en naar overlevenden. Naar een verhaal dat verteld moet blijven worden! Het werd me weer eens duidelijk dat niemand, maar dan ook helemaal niemand, mag worden veroordeeld of beoordeeld op z’n geloof, afkomst, geaardheid, geslacht of levensovertuiging.
Nooit komen uitingen van haat tot rust door te haten. Juist door niet te haten komen ze tot rust! Dat is een eeuwige wet.
Moge iedereen gelukkig zijn, met name jij.
Vrede en alle goeds, zeggen de Franciscanen.
Moedig voorwaarts!
De tekst van deze column werd geschreven door Olivier Vink.
BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen is waargenomen, het abonnement op te zeggen. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren maar niet weten waartegen. Het boeddhisme de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan. En zo gaat het maar door.
Geef een reactie