We’ll meet again,
Don’t know where,
Don’t know when
But I know we’ll meet again some sunny day
Keep smiling through,
Just like you always do
Till the blue skies drive the dark clouds far away
Het gebeurde al een tijdje geleden, Chef lag nog in zijn mand, opende zijn ogen en dacht: Godzijdank. Ik ben vrij, eindelijk ben ik vrij. Ik word niet meer gepord, noch opgeroepen om berichten te lezen of te merken dat iemand van status is veranderd. Ik word er niet meer op gewezen dat Bertje naar school gaat of in zijn broek heeft gepoept of zijn lieve oma heeft mishandeld. Ik ken geen Bertje en wil Bertje ook niet kennen, en zijn oma ook niet.
Ik ben vrij, eindelijk vrij. Kan me weer in Bunkerstad bewegen zonder dat mijn gangen elektronisch worden nagegaan. Ik ben vrij, halleluja. Ik hoef geen berichten meer te lezen dat iemand op Schiphol is geland, of een mand voor zijn hond heeft aangeschaft. Of dat Jetje van tante Truus een melktandje heeft gekregen. Ik ben vrij. Ik hoef niet meer te liken, te delen, te ontvrienden. Geen onzin meer aan te horen. Boeddha zij dank.
Al jaren heb ik spijt dat ik me ooit had aangemeld. Vorige week meldde deze satanische Dienst me dat als ik ja zou zeggen tegen een app de hele inhoud van mijn draagbare telefoon beschikbaar zou komen van deze Dienst. Dat de Dienst deze inhoud mocht gebruiken om geschikte advertenties voor mij te zoeken en adverteerders te voeden.
Vannacht hakte Chef de knoop door en ontvriende al zijn familieleden, vrienden, kennissen, relaties en vreemden. Hij meldde zich om 01.13 uur af bij de Vriendendienst en zal binnen veertien dagen weer een gewoon mens zijn omdat dan zijn account is vernietigd. Een gewoon mens die telefonisch en per post bereikbaar is. Of thuis voor een bakkie thee, of op een terras.
Wat is het heerlijk om je te bevrijden van deze ellendige machine; de Dienst die alleen maar uit is op geld verdienen. Als vergif onder je huid kruipt. Vrij, eindelijk vrij.
Moge iedereen gelukkig zijn, met name jij.
Vrede en alle goeds, zeggen de Franciscanen.
Moedig voorwaarts!
BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen is waargenomen, het abonnement op te zeggen. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren maar niet weten waartegen. Het boeddhisme de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan. En zo gaat het maar door.
