Het jaar 2024 – dag – 164 – dagbladgraf

Vanmiddag was ik bij een grafsteenwinkel in Rotterdam om de soort steen te bepalen van de steen op mijn graf als ik dood ben. Het moet eenzelfde soort steen zijn als die op mijn moeders graf ligt in de prachtige bossen op de Veluwe. Natuurlijk wijkt de tekst af, ik ben haar zoon.

Op haar steen is te lezen: ‘wat telt nog wat ervoor was of erna want ik begin en eindig met mijzelf” en op mijn grafsteen ‘Joop Hoek, journalist, data,’ een in de steen gegraveerde vulpen met daaronder de tekst ‘uitgeschreven’. Ik word uit de registers van de Burgerlijke stand uitgeschreven en ik ben als journalist uitgeschreven.

Ik slaagde uitstekend in mijn keus, een granieten steen met zwarte letters. Ik koos voor de lettersoort Times New Roman, dezelfde als waarmee ik deze column schrijf. Eigenlijk had ik een grote vulpen willen laten maken met daarop de tekst, maar op begraafplaatsen wordt zoveel gejat. Dan toch maar een platte steen. Moeilijk te versjouwen.

Het was een leuk gesprek met de vrouw van de winkel. Ik deelde met haar mijn ervaringen als veelgevraagd en begenadigd spreker op uitvaarten -op mijn uitvaart wordt er niet gespeecht overigens-  en zij over haar ervaringen met boze en ruziemakende familieleden. Minpuntje was dat het miezerregende maar dat hoort blijkbaar bij het onderwerp. Grafweer.

Leuk was dat ik vroeger ook op dat bedrijventerrein kwam omdat daar het hoofdkwartier van de Nederlandse Dagblad Unie was gevestigd. Ik vergaderde daar als lid van de Groepsondernemingsraad met de directie. Vrijwel altijd in een positieve sfeer ook als de directie dreigde dat ‘er dit jaar geen Kerstpakket inzat wegens de sombere latest estimate’. En inderdaad, elke Kerst werd zo’n pakket uitgereikt.

Leuk die herinneringen.

Moge iedereen gelukkig zijn, met name jij.
Vrede en alle goeds.
Moedig voorwaarts!

BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak,  woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen is waargenomen, het abonnement op te zeggen. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren maar niet weten waartegen. Het boeddhisme de rug toe te keren.  Of aan de drugs te gaan. En zo gaat het maar door.