Joodse Nederlanders worden in het openbaar en thuis bedreigd, bespuwd, uitgescholden. Geslagen. Naambordjes worden van de deur geschroefd, sommigen nemen een niet-Joodse achternaam aan. Kinderen voelen zich angstig, durven niet meer naar school te gaan. Joodse individuen ontvingen antisemitische berichten, met teksten zoals ‘val dood kankerjood’, ‘Ze zijn jullie vergeten te vergassen’ en complottheorieën. Ook personen die als zichtbaar Joods over straat gingen werden in toenemende mate antisemitisch bejegend.
De grootste katalysator is de gruwelijke aanslag door Hamas op 7 oktober en de daarop volgende Gaza-oorlog. Joden en het jodendom werden geassocieerd met het politieke beleid in Israel, wat resulteerde in beledigingen, bedreigingen en zelfs fysieke aanvallen, zowel op straat als online. In oktober 2023 alleen al werd een stijging van ruim 800% waargenomen, vergeleken met de gemiddelde cijfers van oktober in de drie jaar ervoor. Meldt CIDI.
De Nederlandse minister van justitie en veiligheid Dilan Yeşilgöz-Zegerius zei gisteren in een praatshow dat op scholen meer aandacht moet komen voor de Holocaust, het lot van Joden in de Tweede Wereldoorlog die massaal door de nazi’s in vernietigingskampen vermoord werden. Het lijden van het Joodse volk benadrukken. Volgens mij zijn er daarnaast ook andere hoedanigheden om haat om te buigen en dat is liefde. Je kunt met een hand iemand slaan maar ook liefkozen. Een vuist maken of de ander een open hand laten zien. Kom maar, ik ben er voor je. Ik luister naar je.
Ik begon deze column met de haat tegen Joodse Nederlanders. Maar enkele weken geleden maakten media melding van verbaal geweld tegen Aziatische Nederlanders die op straat voor spleetoog werden uitgescholden. Toen de coronaepidemie uitbrak kregen Chinese Nederlanders het voor de kiezen en werd opgeroepen hun restaurants te mijden. En regelmatig krijgen Nederlanders met een islamitische achtergrond te maken met racisme en discriminatie, zelfs vanuit politiek Den Haag, een tehuis voor wolven in schaapskleren.
Mijn hart doet pijn van die discriminatie. Gelukkig zijn er ook lichtpunten. In de Rotterdamse wijk Schiebroek leeft en werkt een Turkse groenteboer. Hij is geliefd bij zijn klanten, sjouwt voor ouderen hun tassen met groenten en fruit naar fiets, scootmobiel of auto, is vriendelijk en kinderen krijgen bij hem een handje rozijnen als ze met hun moeder zijn zaak bezoeken. De groenteman wordt binnenkort geopereerd aan kanker en kan daarna twaalf weken niet werken. Enkele klanten zijn nu geld voor hem aan het inzamelen zodat hijzelf en zijn winkel niet naar de donder gaan. Hun streefbedrag was 10.000 euro op te halen maar naar verluidt is er inmiddels meer dan 20.000 euro gecrowd. Liefde versus haat. Mensen zijn tot veel in staat.
In het gebouw van de Kloosterbunker leeft een allegaartje. Joodse mensen, boeddhisten, christenen, atheïsten, actievoerders, mensen met een islamitische achtergrond, militairen en politiemensen, jong en oud, gezinnen en alleengaanden, vluchtelingen ook. Ik merk niets van haat, iedereen praat met elkaar. Er wordt gedeeld, gekletst, geholpen. De Kloosterbunker is een liefdevol monument. Zoals Jules Deelder schreef: de omgeving van de mens is de medemens. Laat de hele wijk, de hele stad, het hele land, werelddelen een Kloosterbunker zijn. Waar liefde is is geen haat. Laten we in ieder geval naar elkaar luisteren, elkaar de hand reiken.
Moge iedereen gelukkig zijn, met name jij.
Vrede en alle goeds.
Moedig voorwaarts?
BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen is waargenomen, het abonnement op te zeggen. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren maar niet weten waartegen. Het boeddhisme de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan. En zo gaat het maar door.
Ludo zegt
Klooster’liefde’. Liefde, de nagel op de kop. Het enige wat telt en de mensheid redt.
Onze samenleving is zodanig verdeeld en vervreemd dat de hieruit geboren afgunst, jaloezie, hebzucht… aanzet tot onbegrip en haat. En dan moeten er uiteraard zondebokken zijn.
Het o zo verheerlijkte materiële geluk (de illusie) en het in onmin geraakte hogere spirituele bewustzijn heeft zich als een pandemie verspreid.
Gelukkig is er nog hoop.
Warme groet!
PS. En voor onze moslim-vrienden: voor vandaag een : ‘Eid Mubarak’!