Al een paar dagen luister ik als ouwe hippie op radio NPO 5 naar jaren zeventigmuziek. Vandaag was ik in het Kralingse Bos, officieel Kralinger Hout, ooit aangelegd om er villa’s in te bouwen om de vlucht van rijke Rotterdammers uit de stad te voorkomen. Er werden slechts twee van de twintig geplande villa’s gebouwd.
Vanwege de jaren zeventigmuziek, de nostalgie en het Kralingse Bos en het popfestival in 1970 waar ik luisterde naar muziekvrijheid, kreeg ik vandaag heimwee naar die tijd. Ik wil dat er weer een popfestival wordt georganiseerd. Er leven nog genoeg hippies die daar blij mee zouden zijn. Krukken, scootmobielen en rolstoelen met voortduwers zijn welkom. Misschien is het wel het laatste festival in hun leven, met al die milieuproblemen.
Moedig voorwaarts!
Moge iedereen gelukkig en gezond zijn, met name jij.
BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen is waargenomen, het abonnement op te zeggen. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren maar niet weten waartegen. Het boeddhisme de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan. En zo gaat het maar door.
Johan zegt
Dat waren nog een tijden. Pink Floyd in het Kralingse bos.