Mijn moeder Grietje is in de Eerste Wereldoorlog, in 1913, geboren. Nederland was toen neutraal. In de Tweede Wereldoorlog kreeg ze het voor de kiezen, familieleden kwamen om tijdens bombardementen, door honger en ellende. In 1944 werd mijn vader door de Duitse bezetter samen met nog tienduizenden mannen als dwangarbeider tewerk gesteld.
Mijn moeder zorgde dat haar gezin van drie kinderen en ouders in leven bleven door tijdens de afwezigheid van mijn vader in de (honger)winter van 1944 een zogenoemde hongertocht te maken langs boeren in Overijssel en andere provincies. Ze ruilde linnengoed en sieraden tegen eten.
Na de oorlog sprak ze over ‘moffen’ als ze het over Duitsers sprak. Maar ze predikte geen geweld of haat, ons gezin was fel antimilitaristisch. In de kasten van mijn ouders lagen geen wapens opgeslagen. Wel zakken vol met zeep, toiletzeep en blokken Sunlight zeep om de was te doen. Als het weer oorlog zou worden. Ik schat dat die zeep er wel twintig jaar gelegen heeft. Het rook altijd lekker naar rozen en andere bloemen als ik die kast opende. Niet naar oorlog, of juist wel?
Moedig voorwaarts!
Moge iedereen gelukkig en gezond zijn, met name jij.
Elisabeth Winninghoff zegt
Goedemiddag Joop Ha Hoek,
In afwachting welk onderwerp de column dit keer weer zal hebben las ik de column “oorlogszeep”.
Op 11 november 1944 werd er in Rotterdam en Schiedam een razzia gehouden en werden er 52.000 mannen en jongens gedeporteerd naar, meestal, Duitsland.
Of dit in Rotterdam bij uw vader gebeurde, weet ik niet. Maar gezien uw Rotterdamse roots kan ik mij dit voorstellen.
Weet u dat er voor deze slachtoffers een razzia Monument wordt onthuld op 10 november 2023?
Alles hierover staat op de site razziamonument.nl.
Hierover wilde ik u informeren.
Met vriendelijke groet,
Elisabeth Winninghoff
Joop Ha Hoek zegt
Dank voor uw informatie, ik wist niet van het bestaan van het monument.