Al een paar dagen beheerst het mijn gedachten: waarom slaat de Friese klok met gewichten hier in de Kloosterbunker tien keer als het tien uur is. Of twee, als het twee uur is, of acht…?
Er zit geen chip in de klok die al sinds 1974 in mijn bezit is die dat regelt.
Ik legde de vraag voor aan mijn vriendin, de kleindochter van zeevisser Thijmen, die ik technische kennis toedicht. Ze zei dat er in het mechaniek van de klok, onzichtbaar voor mij, een radertje zit met vooringestelde tijden, puntjes waarlangs een lipje, dat correspondeert met de stand van de wijzers die de tijd doorgeeft aan het slagwerk.
Het is om gek van te worden. De situatie van de klok bedoel ik.
Moedig voorwaarts!
BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen is waargenomen, het abonnement op te zeggen. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren maar niet weten waartegen. Het boeddhisme de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan. En zo gaat het maar door.
Jacob van Keulen zegt
De tiid hâldt gjin skoft..
Bert Dorrestijn zegt
Tiid is in útfining ‘e minske it is eins beweging yn ‘e romte