Vandaag om twaalf uur, geluid van sirenes. De eerste maandag van de maand.
Nimmer ervoor klonken ze zo zacht alsof ze de brui er aan geven. Wij mensen verzieken de aarde, onze leefomgeving, haat en nijd. Zij mogen ons daar op attent maken. Ja, mooi niet, ze zijn Gekke Henkie niet.
Nog tijdens het loeien stierf het geluid uit.
Moedig voorwaarts!
BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen is waargenomen, het abonnement op te zeggen. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren maar niet weten waartegen. Het boeddhisme de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan. En zo gaat het maar door.
Ruud van Bokhoven zegt
De oude sirenes waren goed duidelijk en vraag mij nog steeds af waarom deze vervangen moest worden door deze zachte geluiden.
Met de goed geïsoleerde huizen van tegenwoordig en tegenwind hoor je ze in het geheel niet en schieten ze hun doel voorbij.