Houd gewoon op met …(3)

Dit is het derde van vier afleveringen met dezelfde titel. “Houd gewoon op met …” Deze derde aflevering gaat over: ophouden met oordelen ….

Het is de derde stap van de vier-stappen-methode naar Mindfulness.

Veel mensen denken dat het noodzakelijk is om overal een mening over te hebben. Ze zijn bang dat ze niet voor vol worden aangezien, als ze ergens géén mening over hebben. Daarom hebben ze in hun hoofd een complete afdeling “meningsvorming” opgericht, bevolkt door rechters, keurmeesters, arbiters, en juryleden van allerlei allooi. Deze club weet overal wel een stempeltje op te drukken: goed/slecht; fijn/niet fijn; geschikt/ongeschikt; toegestaan/afgewezen en ga zo maar door. De afdeling is 24/7 actief, zelfs tijdens de slaap (want ook dromen moeten beoordeeld worden, als een soort filmkeuring). De afdeling vreet ondertussen energie en beschouwt zichzelf steeds vaker als absoluut noodzakelijk voor een goed functioneren van het hele bedrijf: de persoon in kwestie. Wat een misvatting!

De afdeling ‘meningvorming’ van veel westerse personen doet overigens steeds vaker aan ‘outsourcing’. Dat houdt in dat ze het vormen van oordelen en meningen aan anderen uitbesteden. De rechters, keurmeesters, arbiters en juryleden nemen dan voorgebakken oordelen en meningen van influencers en opinieleiders over, zonder zich af te vragen welke feiten er precies in zijn verwerkt. Ze bakken simpelweg de oordelen en meningen af van anderen. Goedkoop én gemakkelijk!

Voor iedereen bij wie het kwartje nu niet valt, volgt hier enige toelichting.

Het legertje rechters, keurmeesters, arbiters, en juryleden van allerlei allooi bestaat – als je kritisch kijkt – uit avatars, denkbeeldige verschijningsvormen van mensen die in jouw leven een of andere rol hebben gespeeld: ouders, grootouders, leraren, auteurs, filmhelden, vrienden, kennissen en god weet wat voor figuren nog meer. Niet in de laatste plaats: jijzelf! Al deze avatars zijn nep. Niet echt. Ze vervullen rollen die jij ze zelf hebt toebedeelt. En ze vreten energie van je. Dat wil zeggen: ze zijn vermoeiend. En omdat het vermoeiend is, is het verleidelijk om het werk dat al die avatars doen uit te besteden aan opiniemakers en influencers. Dan hoef je niet meer zelf na te denken, toch? Terwijl er een nog veel betere oplossing bestaat: de hele club ontslaan en ophouden met overal een oordeel of mening over te moeten hebben. Je moet niks.

Begrijp me goed: het hebben van een eigen mening is prima, zolang je zelf maar weet hoe die tot stand is gekomen en waarop die is gebaseerd. En ook (essentieel) zolang je maar bereid bent een en ander te herzien wanneer er nieuwe feiten boven tafel komen. Aan meningen en oordelen van anderen heb je als volwassene eigenlijk niks. Neem er kennis van, maar neem niks over, tenzij je weet wat ‘er in’ zit en hoe ze zijn gevormd. En over het meeste dat je in het leven tegenkomt hoef je geeneens een eigen mening te hebben, laat staan een oordeel te vellen. Mensen die vinden dat je dan een no-no bent, of wat anders, mogen dat vinden. Dat is dan hun probleem, niet het jouwe.

Door nergens over te oordelen en door je geen mening te vormen over van alles en nog wat, schep je ruimte in je hoofd en je hart. Laat alles maar zijn wat het is. Een voorbeeld (van mezelf): ik heb géén mening over het weer, en vel daar nooit een oordeel over. Tegen anderen zeg ik wel eens gekscherend dat ik me niks van het weer aantrek, omdat het weer zich ook niks van mij aantrekt. Natuurlijk neem ik een paraplu mee als ik denk dat het gaat regenen. Natuurlijk trek ik een warme jas aan als ik denk dat ik het anders te koud krijg. Maar dat zijn geen meningen of oordelen… Dat is gewoon gebruiken van gezond verstand (denk ik). En zo is het met alles. Het is wat het is. Daar reageer ik dan op. Als ik iets leuk vind, betekent dat niet dat ik het altijd leuk zal vinden, en als ik iets vervelend vind, betekent dat niet dat ik het altijd vervelend zal vinden. En als ik jou aardig vind, of een klootzak, zegt dat niks over wie of wat jij bent. Daar ga ik namelijk niet over. Bovendien… je bent waarschijnlijk nooit altijd aardig of een klootzak. Ben ik ook niet.

Houd op met rechtspreken, keuren, jureren… (tenzij het je beroep is natuurlijk). Oordeel niet!