Gisteren haalde ik een pakje op bij de Etos. En droeg een mondkapje. En informeerde bij een verkoopster waar de reinigingsdoekjes voor de huid lagen. Ze toonde mij bleekdoekjes om het huis te reinigen. Nee, zei ik. Is het voor de huid of voor het huis, vroeg de vrouw. Ik riep luid: ‘Voor de huid,’ die mondkapjes vervormen al mijn woorden. Even later bood ik de verkoopster mijn excuses aan voor het geroep. Dat is ze wel gewend, zei een collega van de verkoopster.
Buiten op straat stapt een goedgeklede en wildvreemde man op mij af. Goedemiddag, zegt hij tegen mij. Kennen wij elkaar, vraag ik. Ja, natuurlijk, anders waren we niet in gesprek, zegt hij. Ik heb je al een tijdje niet gezien, merk ik op. De man lacht en loopt door.
Heerlijk, die krankzinnige ontmoetingen.
Moedig voorwaarts!
BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen is waargenomen, het abonnement op te zeggen. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren maar niet weten waartegen. Het boeddhisme de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan. En zo gaat het maar door.