We shall overcome
We shall overcome
We shall overcome, some day
Oh, deep in my heart
I do believe
We shall overcome, some dayWe’ll walk hand in hand
We’ll walk hand in hand
We’ll walk hand in hand, some day
Oh, deep in my heart
I do believe
We shall overcome, some dayWe shall live in peace
We shall live in peace
We shall live in peace, some day
Oh, deep in my heart
I do believe
We shall overcome, some day
We Shall Overcome! is een internationaal erkende boodschap die haar oorsprong vindt in een laatnegentiende-eeuwse gospelhymne, ‘I Will Overcome Someday’. In 1948 werd de hymne bewerkt door de Noord-Amerikaanse folkzanger en activist Pete Seeger, die het protestlied ‘We Will Overcome’ uitbracht.
Het lied kreeg grote bekendheid in de jaren vijftig en werd aan het eind van dat decennium toegeëigend door de burgerrechtenbeweging in Noord-Amerika, en werd het volkslied van deze beweging in de jaren zestig, onder de titel ‘We Shall Overcome’. De slogan werd gebruikt tijdens de Selma to Montgomery marsen in maart 1965; gezongen door Robert F Kennedy in Zuid-Afrika tijdens de antiapartheidsstrijd; uitgesproken door Martin Luther King in zijn laatste toespraak voordat hij werd vermoord, in 1968, en vervolgens gezongen door meer dan 50.000 mensen op zijn begrafenis; aangepast aan de Tsjechische taal tijdens de Fluwelen Revolutie in Praag en geroepen door duizenden mensen op het Wenceslasplein; en overgenomen in India in talloze situaties.
Joan Baez, Bob Dylan, Roger Waters en Bruce Springsteen zijn slechts enkele van degenen die versies van dit volkslied hebben gemaakt.
“I’ll Overcome Some Day” was een hymne of gospelmuziekcompositie van dominee Charles Albert Tindley uit Philadelphia die voor het eerst werd gepubliceerd in 1901.
BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen is waargenomen, het abonnement op te zeggen. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren maar niet weten waartegen. Het boeddhisme de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan. En zo gaat het maar door.
