Gisteren vroeg ik me af: welke rechten hebben dieren, kunnen wij ze als ons eigendom beschouwen? Ouders spreken over mijn kinderen, ja, we hebben ze verwekt, maar zijn het daarom ‘mijn kinderen’? Wat is het verschil?
Welke rechten hebben dieren nog in een door black Friday en hebzucht gedreven wereld? Ja, onze huisdieren hebben het prima, vaak beter dan een dakloze, soms dragen honden kleertjes en slapen op een matrasje. Hun voedsel is eerste klas. Maar in het algemeen ervaren wij dieren, met uitzondering van in het wild levende dieren, vooral als van voedsel, kleding, op dieren geteste producten en het entertainment dat wij van ze maken.
Zijn dieren menselijk eigendom of hebben zij recht op net zoveel compassie als die mens? Dat is het morele dilemma dat de meesten van ons niet onder ogen willen zien.
Moedig voorwaarts!
BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen is waargenomen, het abonnement op te zeggen. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren maar niet weten waartegen. Het boeddhisme de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan. En zo gaat het maar door.
Piet Nusteleijn zegt
Gisteravond keek een pasgeboren geitenbokje me aan. Hij werd gewoon levend in een kliko geworpen.
Waarom doden we dieren?