Gisteren reed ik door het Kralinger Hout (door de gewone man Kralingse Bos genoemd). De ooievaars zijn weer na een vlucht van duizenden kilometers gearriveerd. Op een afstand van een paar honderd meter zijn door de groendienst in het bos op de top van twee dode bomen manden bevestigd waarin de ooievaars hun eieren uit kunnen broeden. Elk jaar weer. In de ene mand zag ik twee ooievaars, in de andere een. Onder het takkennest liep in het gras ook een ooievaar. En verderop stond er eentje op de top van een oude, kale boom. In elk nest is er plaats voor twee vogels. Wie is die vijfde? Een groot kind dat met de ouders meevloog naar de geboorteplek? Een concurrent? Het lijkt niet pluis in het Hout.
Moedig voorwaarts!
BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen, het abonnement op te zeggen- wat niet kan. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren. De politiek de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan. Kwaad spreken over Feyenoord. Breken met de familie. Het haten van planten en groenten. Aantijgen of beschuldigen. Het stopzetten van gedachten. Sprookjes verwerpen. Houden van Donald Trump. Sommigen voederen geen vogels meer. Of gaan de redactie stalken en bedreigen. Of geloven niet meer in Sinterklaas. Of wantrouwen de banken. Of te twijfelen aan het nu.
Rosa zegt
Hallo Joop, ik zie het beeld direct voor mij..
Ik ken de ooievaars, mooi dat ze er weer zijn. Het voelt altijd zo huiselijk. Ik heb er ook wel eens een paar gezien, schooierend in het vroezenpark tussen de bbq-ende mens. Dan wordt hen een stuk kip of varken toegeworpen die ze gewillig, als een reiger, in hun bek opvangen. Zullen de ooievaars van het kralingse bos daar op neer kijken denk je? Groet Rosa
Reactie van de uitgever: De ooievaars in het Kralinger Hout zijn bodhisattva’s, ze kijken nergens op neer maar zijn zeer hulpvaardig. En ze nemen nooit wat ze niet gegeven wordt.