Dit is mijn bureau en omdat ik solitair leef trek ik gezelschap van vogels aan om wat afleiding te hebben. Dan heb ik voor een moment als ik een ‘writersblock’ heb iets om naar te kijken. Ze zitten bijna bij me op schoot omdat het voer praktisch tegen het raam aan hangt. Ze zijn zo brutaal als de beul- zelfs als mijn kat vlak voor het raam zit pikken ze hem bijna de ogen uit.
Iedereen die binnenkomt zegt: ‘Ach wat lief dat je zo voor de vogeltjes zorgt’. Het is een hobby die ik me nu kan veroorloven, sinds ik gepensioneerd ben heb ik AOW en het dubbele te besteden van wat ik vroeger kreeg.
Ja iedereen krijgt geld en als je zou krijgen wat je verdient dan is daar op de hele wereld geen geld genoeg voor. Dus als ze vragen wat verdien je kun je zeggen ‘kijk eens om je heen, is dat niet genoeg?’
Dat kijkspel kost nogal wat, pinda’s pindakaas, vogelzaad en vetbollen- ze vreten me helemaal arm.
Doe ik er goed aan om de vogels te voeren? Laatst kwam er weer iemand binnen en wederom klonk: ‘Ach wat lief dat je zo voor de vogeltjes zorgt’, gevolgd door een ijselijke schreeuw ‘een rat’. Jawel antwoord ik, hij heet Piet, soms zit hij gebroederlijk met piepje de muis samen te smikkelen van het vogelzaad.
‘Je moet dat zaad hoger neerleggen zodat die vieze beesten er niet bij kunnen.’
Ede Staal zingt: ‘Ik vind een station altijd iets,…..ja,…aan de ene kant mooi, aan de andere kant minder mooi. Mooi als je aankomt, mensen ophaalt en minder mooi als je ze weg brengt’.
Alles bestaat uit een voorkant en een achterkant. Ik kan de rat en de muis niet buitensluiten, soms doe ik de luxaflex open en dan is alle voer hoog en laag opgevreten door,…Door ja wat? Vogels slapen ’s nachts. Er loopt hier ’s nachts van allerlei gespuis aan beesten rond.
We scheiden en hakken de realiteit in stukken, dit wel dat niet. We menen dat we het slechte moeten uitbannen, stel dat er geen slecht meer bestaat hoe herken je dan het goede? En dan,.. als je het slechte uitbant heb je de bijkomende schade.
Op een gegeven moment gaf de grote roerganger Mao de opdracht om alle spreeuwen te doden omdat die de oogst aanvraten. Een miljard Chinezen roeide in een week tijd alle spreeuwen uit waardoor het jaar er op een rupsenplaag ontstond die meer van de oogst opvraten dan alle spreeuwen bij elkaar.
We zijn zo gefocust op welzijn. Ik ben net een beetje aan het herstellen van buikgriep, de buurvrouw kwam bezorgd vragen of ze wat voor me kon doen, natuurlijk is dat lief maar de griep ging er niet van over. Mijn huisarts zei dat het vanzelf weer over ging, gewoon uitzieken. Ik begin me al weer een stuk beter te voelen. Hoe zou je je beter kunnen voelen als er geen griep bestond. Veel mensen zijn zo hard bezig het goede na te streven waardoor ze dat wat zich voor hun ogen afspeelt missen.
Alles is ‘in the eye of the beholder’. Bij de geboorte schreeuwt de moeder het uit van pijn en het kind huilt de longen uit het lijf en iedereen is blij. Als iemand sterft huilt iedereen en door het gemis is de hele familie in de rouw, maar hoe blij is de overledenen omdat die vrij van lijden is. Piet hoort bij de vogels en mijn kat bij de muizen, het leven bij de dood. En als goede boeddhist weet je dat natuurlijk maar ben je even vergeten als je een rat aan vogelvoer ziet knabbelen.