Mijn in het buitenland wonende vriendin maakte mij erop attent. In haar tuin waar eksters worstelen met woudduiven, spechten met mussen bevriend zijn, eekhoorns over het gras rennen, is geen koolmees meer te zien. De nestkasjes waar een week geleden nog vogelgeklets te horen was, zijn doodstil.
Het zijn mensen die de koolmeesjes uitmoorden, er vindt een heuse mezocide plaats. Die mensen hebben buxushagen in de tuin, van die afschuwelijke plantjes die je zelfs niet op je begrafenis aangeboden wilt krijgen. In die hagen en vrijstaande struikjes zitten vraatzuchtige rupsen die die struikjes kaalvreten. De rupsen worden met gif doodgespoten. Vader en moeder koolmees nemen die vergiftigde rupsen mee naar het nest en voeden daarmee de jongen. Vogelkinderen dood en ook pa en ma leggen het loodje.
Ze moeten de buxus verbieden en ook die lui die gif spuiten.
Ook in Nederland is een enorme koolmeessterfte geconstateerd.
Mijn koolmezen leven nog, ik heb geen buxus. Ik wil geen buxus. Ik wil mezen.
Moedig voorwaarts|
Gerry Verbeek zegt
Misschien belastingheffen op evergreens – als ontmoedigingsbeleid in de aanschaf?
Een ‘evergreentax’.
Daar valt dan wel ook de Kerstboom onder. Die is dan meteen duurder in de aanschaf.
Dat laatste is het mij dan wel waard indien dit de koolmees gaat beschermen tegen uitroei.
Vanuit de belastingopbrengst dan verder gedacht geld reserveren voor een
‘verwijderbonus’ voor de buxus. Dat kan wellicht ook nog wat opleveren
Gerry