Er wordt al weken over niks anders gesproken: de lift in het Kloosterbunkergebouw is levensgevaarlijk geworden. Niet de lift zelf, maar de deur die er toegang toe geeft. De deur schuift open en dicht, zit vast in een sponning, maar opent en sluit alleen als de lift zich achter die deur bevindt. De deur opent op een normale wijze, maar sluit onverhoeds. Zelf ben ik al enkele malen tussen de delen van de deur klem komen te zitten. Hopend dat de kooi niet in beweging komt en mij in stukken scheurt. Dat is nog niet gebeurd, de deur opent zich weer, toont clementie. Een moeder vertelde dat in een andere lift haar dochtertje met een vinger tussen de schuifdeuren vast kwam te zitten. Waarom de lift zo’n eigen leven leidt weet niemand. De film de Lift wordt aangehaald, waarin iemand onthoofd wordt door de bewegende kooi. De bewoners wachten in angstige spanning af, wat de volgende zet van de lift zal zijn In Rotterdam zeggen ze: zoude de touwen het houwen? Ik oefen in het op en neer springen voor het geval dat niet gebeurt. En hoop dat als de kooi de bodem van de schacht raakt ik vrij van de grond ben.
Moedig voorwaarts!