Slechts 250 incidenten in Limburg, maar 55 mensen aangehouden in Rotterdam, 7 gevallen van geweld tegen de politie in Amsterdam, ME uitgerukt in Geesbrug of all places, vonkenregen en vuurtornado’s in Scheveningen (die zelfs de Thaise krant haalden), huizen ontploft in Enschede en Eindhoven, 2 doden …
Het is 1 januari 2562 (in Thailand lopen ze 543 jaar vóór), ik ben weer een jaartje ouder en we zijn allemaal weer een jaartje verder. Hoewel we pas om half twee in bed lagen ben ik toch al vroeg wakker. Weliswaar niet al vóór zessen, zoals gewoonlijk, maar het is nog geen 7 uur als ik de nieuwjaarswensen uit Nederland zit te lezen en in het nieuws lees dat de jaarwisseling dit jaar relatief rustig is verlopen.
Gisterenavond zijn we met onze logees uit Nederland naar het centrale plein in Lampang geweest om daar Nieuwjaar te vieren. Het plein was uitbundig versierd met lichtjes, er was een grote markt waar het flink druk was en de terrassen zaten vol. Er was een ontspannen sfeer en er werden volop selfies geschoten bij de lichtsculpturen en op de traditionele Lampangse paardenkarretjes, die hier nog altijd als openbaar vervoer dienen. Populaire attractie bij de jeugd: een soort muts met lange konijnenoren die je met een of ander blaasbalgje omhoog kon laten bewegen.
Tegen middernacht stroomde het plein helemaal vol. Vanaf 10 seconden voor 12 werd er door iedereen mee afgeteld, waarna iedereen elkaar sawadiepimai wenste, een gelukkig nieuwjaar. Achter de klokkentoren was er een officieel vuurwerk, dat uit een stuk of 30 vuurpijlen bestond die soms met een paar tegelijk, maar meestal één voor één werden afgestoken. Enkele versierde paardenkarretjes draaiden rondjes rond de klokkentoren.
Na een kwartiertje begon het plein leeg te stromen. Nu we het toch een keertje laat gemaakt hadden, wilden we nog wel een biertje nemen alvorens naar huis te gaan, maar dat ging niet zomaar. Alcohol schenken mag hier alleen van 11:00-14:00 uur en van 17:00-24:00 uur. Uiteindelijk vonden we nog een plek waar nog geschonken werd. Toen we daar tegen 1 uur vertrokken waren we de laatste klanten. Het was intussen stil op straat.
Het contrast met Nederland is groot, maar we kunnen niet anders concluderen dan dat er hier veel onbezorgder genoten wordt van de jaarwisseling en dat de behoefte om baldadigheden uit te halen ontbreekt. Onschuldig vermaak; het plezier dat iedereen heeft doet bijna ouderwets aan.
Overigens is het niet alleen maar halleluja hier. De dagen rond de jaarwisseling behoren tot de gevaarlijkste in het Thaise verkeer, dat op zich al de twijfelachtige eer heeft in de top3 van landen met de meeste verkeersslachtoffers te staan. Die plek is vooral bereikt door de vele ongelukken met brommers, die hier eigenlijk kleine motorfietsen zijn. Door onwil/onmacht om tot een goede rijopleiding te komen en consequent te controleren op alcoholgebruik en het dragen van een valhelm, blijft dit een hardnekkig probleem. De teller van de “7 dangerous days” rond Nieuwjaar staat op 423 doden. Dat is iets minder dan vorig jaar. Relatief rustig zouden de Nederlandse kranten dat noemen.
Arjan Schrier zegt
Dank je voor een leuk verslag