‘Ze groeien helemaal niet mee met de tijd, blijven er maar in hangen. Ik sprak er laatst over met een ander, en die vond dat ook. Het is geen pretje meer om bij die vrienden op bezoek te gaan.’
Ik luisterde laatst een gesprek af tussen een man en een vrouw en even later nog een man en een vrouw. Ze spraken over hun vrienden die al op jonge leeftijd hun zoon verloren hadden door een verkeersongeval. Het drama speelde zich bijna 20 jaar geleden af. De gesprekspartners zeiden het maar niet te kunnen begrijpen dat mensen zo in hun verdriet bleven hangen. Er waren toch cursussen en psychologen die de ouders weer op de been konden krijgen. En ze kenden mensen die heel anders met dat verlies omgingen. De vier leden zwaar onder het nare gedrag van hun vrienden.
Het leven hangt aan elkaar van de protocollen. Als je op de intensive care van een ziekenhuis ligt en je bent binnen veertien dagen niet beter, dan word je door het afvoerputje gespoeld. Als je in Nederland in coma belandde en je was ouder dan 25 dan kon je voor een intensieve behandeling niet terecht in daartoe gespecialiseerde instellingen die je weer een menswaardig bestaan leverde.
Maar waar die vier over spraken spant toch wel de kroon. Last hebben van het intense en immense verdriet van vrienden na de dood van hun kind. Niet meegroeien. Meegroeien waarmee?
Moedig voorwaarts!
BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, heimwee naar Chef, de Kloosterbunker, Bunkerstad, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen, het abonnement op te zeggen- wat niet kan. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren. De politiek de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan. Kwaad spreken over Feyenoord. Breken met de familie. Het haten van planten en groenten. Aantijgen of beschuldigen. Het stopzetten van gedachten. Sprookjes verwerpen. Houden van Donald Trump. Sommigen voederen geen vogels meer. Of gaan de redactie stalken en bedreigen. Of geloven niet meer in Sinterklaas.
