Een paar dagen geleden, het was vroeg in de avond, vloog via een open balkondeur een meesje naar binnen en ging op de rand van de knalrode metalen vuilnisemmer met het opschrift in witte letters ‘paper & rubbish’ naast de gele werktafel zitten. Waarschijnlijk was het een jonge vogel die nog niet weet hoe gevaarlijk mensen kunnen zijn. Om te voorkomen dat de vogel door de Bunker zou gaan vliegen en mogelijk een verpletterend einde tegen een raam zou vinden, sprak ik het diertje toe: ‘Wat moet dat daar?’ waarop het diertje weer naar buiten vloog. Het gaf mij een goed gevoel.
Ik ontvang soms mails die ondertekend zijn met ‘hartelijk’, ik neem aan dat daarmee bedoeld wordt hartelijke groeten. Is het nou luiheid dat de afzender de e en groeten niet toevoegt? Of is het modern taalgebruik. Het stoort mij. Taal is voortdurend in beweging maar is het nou nodig om een universiteit een unief te noemen en informatie info? Straks komt er een moment dat we elkaar alleen nog maar in letters en afkortingen toespreken. HGHMJ,EMJMEZ?
De nieuwste mode op dat gebied is het plaatsen van een spatie aan het eind van een zin alvorens een vraagteken toe te voegen. Voorbeeld: Is dit het einde van een zin ? In ‘hartelijk’ schuilt het gevaar dat de r wordt overgeslagen en de relatie bekoeld raakt.
Moedig voorwaarts!