Op de NPO, de publieke omroep in Nederland, wordt een vierdelige serie over dementie uitgezonden. Adelheid Roosen en Hugo Borst verbleven vier weken in De Leeuwenhoek, een verzorgingshuis in Rotterdam. En filmden daar bewoners en personeel in hun dagelijkse bezigheden. Het doel van de serie is om het publiek bekend te maken met de ervaringen van de bewoners en het personeel. Er gaat veel goed maar ook verkeerd in het huis. De camera legt het vast.
Ik las ergens dat de twee met de bewoners naar een zwembad zijn gegaan, ik weet niet of het waar is, ik neem aan van wel. Als er een camera in de buurt is is de wereld ineens heel anders. De mensen ook. Het budget eveneens.
Ik sta heel erg argwanend tegenover dit soort producties. Moet er voor waken geen ouwe zeurpiet te worden. Moet positief reageren op deze tv uitingen, moet de goede intentie zien van de makers en de presentatoren, moet, moet…Het lukt niet. Het blijft de show van Hugo Borst en Adelheid Roosen, acteurs. Met als figuranten de bewoners en de gasten die worden uitgenodigd. Met een regisseur, camera’s, geluid, het tehuis als decor.
Want de vraag blijft: nu de twee programmamakers weer thuis zijn, gaan de bewoners nu nog naar het zwembad?
En de vraag is: werden Hugo Borst en Adelheid Roosen betaald voor hun liefdevolle productie?
Moedig voorwaarts!
BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, heimwee naar Chef, de Kloosterbunker, Bunkerstad, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen, het abonnement op te zeggen- wat niet kan. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren. De politiek de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan. Kwaad spreken over Feyenoord. Breken met de familie. Het haten van planten en groenten. Aantijgen of beschuldigen. Het stopzetten van gedachten. Sprookjes verwerpen. Houden van Donald Trump. Sommigen voederen geen vogels meer.
WAM van Loenen zegt
Ik heb de eerste aflevering gezien. Behalve het zwembad deden die twee nog veel meer leuke dingen met de groep dementerenden. Gaat dat na de opnamen nog door? Nee! Is er aangetoond dat deze mensen wél ergens toe te bewegen zijn, dat ze veel meer zijn dan kasplantjes, dat ze wel weer levendig kunnen worden en plezier kunnen hebben? Ja! Geld – personeel – vrijwilligers – activiteitenteams, om dit te faciliteren binnen de tehuizen zou het geld en inspanning dubbel en dwars waard zijn!
Michel Ball zegt
Onlangs stond er een schitterend
stuk van Arjan Visser over
ouderenzorg gezien door de ogen van Hugo Borst
en Carin Gaemers in HUMAN – Voorjaar 2018
Lezen !