Ik ken een paar mannen die door hun vrouwen mishandeld worden. Geestelijk en lichamelijk. Een van hen kreeg er van langs met een stuk hout maar stond een dag later op een podium met een gehavend gezicht zijn academische toehoorders toe te spreken. Deze slachtoffers zijn geen watjes of klein van stuk, dat zeker niet. De daders zijn geen echte manwijven maar kunnen zeer gewelddadig zijn. Een van hen sluit haar man regelmatig in een kast op om hem te vernederen.
Veertig procent van de jaarlijkse 200.000 slachtoffers van huiselijk geweld is man. Hun vrouwen, de daders, kunnen hun agressie niet goed beheersen, hebben moeite met communiceren of willen controle over de ander hebben. Het geweld vloeit voort uit machtsongelijkheid.
Zelf ben ik nog nooit door een vrouw lichamelijk mishandeld. In kroegen- toen ik met collega journalisten aan de zuip ging, ging het soms wel van dik hout zaagt men planken. Mijn strot is gehavend door een kapot geslagen bierglas en ook mijn neus is niet ongeschonden. Meestal kreeg ik klappen van de uitsmijters omdat ik de grootste van het stel drinkers was die de tegenpartij het eerste uit wilde schakelen. Het is dus niet altijd prettig om lang en fors te zijn.
Zelf heb ik één keer in mijn leven mijn vrouw partner een klap gegeven. Het si al erg lang geleden maar veroorzaakte een uitermate lullig gevoel waar ik nu nog last van heb. Ik was hoofdredacteur van een blad voor zwemonderwijzers en had een dag lang kopij geschreven op de PC zonder dat op te slaan. Mijn vrouw was in dezelfde ruimte de was aan het strijken, andersom kwam ook voor in onze relatie. Het strijkijzer raakt defect, de stroom viel uit en ik ook, alle kopij verdween in het niets. De klap speet me direct al en mijn vrouw heeft er nooit met een woord over gerept. Zorg dus altijd dat geschriften worden opgeslagen en het strijkijzer in orde is om huiselijk geweld te voorkomen. Zelfbeheersing is nog beter.
Ook mijn Rottweiler hond Quintus heb ik wel eens flink in het nekvel gepakt. En heen en weer geschud als hij gromde tegen mijn vrouw die nu niet meer mijn vrouw is. Ik heb overigens nooit de neiging om wie dan ook te slaan of mensen verbaal neer te sabelen. Maar ik sluit niet uit dat het zo wordt ervaren. Sommige mensen storen zich aan mijn licht ironische glimlach en willen me dan te lijf gaan. Het beste is dus om nooit in gezelschap te lachen.
Moedig voorwaarts!
BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, heimwee naar Chef, de Kloosterbunker, Bunkerstad, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen, het abonnement op te zeggen- wat niet kan. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren. De politiek de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan. Kwaad spreken over Feyenoord. Breken met de familie. Het haten van planten en groenten. Aantijgen of beschuldigen. Het stopzetten van gedachten.
Paulien van Poppel zegt
Beste Joop, ik leef vanuit vroegere onderzoeken in de veronderstelling dat er sprake is van vooral mannelijke daders. Je noemt het percentage mannen slachtoffers van 40 procent door vrouwlijke daders. Ik zou graag willen weten welk onderzoek deze getallen aangeeft. Mogelijk is mijn kennis verouderd en dan corrigeer ik het graag. Dus is er een artikel, onderzoek of boek waar ik deze cijfers kan nalezen? V riendelijke groet,
Corinne Bakker zegt
Hai Joop, niets menselijks is ons vreemd, al streven we naar het beheersen van alle mogelijke emoties, we zijn een mens van vlees en bloed en ja dan kan je soms uit je slof schieten…Dit accepteren zou al en stuk schelen. We zijn allemaal op weg en altijd voor verbetering vatbaar. Vermits een probleen natuurlijk niet structureel is. Persoonlijk zou ik geen klap accepteren… Het verbaast me niet dat 40% van de huiselijke geweld slachtoffers een man betreft. Vrouwen kunnen er net zo goed wat van. Moet meer naar buiten komen zodat het taboe hierop verbroken wordt en ook de mishandelde mannen zich vrij voelen hun ervaringen naar buiten te brengen.
Corinne zegt
Hai Joop, nog even,ik ken je natuurlijk niet,maar van mij had je ’n rechtse directe teruggekregen om weer “even” te staan, ipv te zwijgen.Kan hier even geen Smiley plaatsen maar bij deze. Wellicht dat je dat ook een minder lullig gevoel had gegeven. Ik bedoel het goed, vind dat er gelijkwaardigheid moet zijn…Dat voelt voor iedereen beter. Vind ook dat vrouwen beter zouden leren wat assertiever te zijn op het moment dat het aan de orde is ipv wat momenteel in de media zo wordt uitgespeeld. Vrouwen die betast, misbruikt etc zijn voor bijv filmrollen. Ze hebben altijd een vrije keuze gehad….achteraf die mannen belasteren klopt dan ook niet, vind ik.
Hartelijke groet, Corinne