Wij trekken de rode lijn – stop de genocide in Gaza!

De demonstratie tegen de oorlog in Gaza op 18 mei 2025 was zeer indrukwekkend. Zeker als je er verder over nadenkt en alle beelden en reacties ziet. Meer dan honderdduizend mensen kwamen naar Den Haag! Het was heel indrukwekkend en daarmee van grote betekenis voor de Nederlandse politiek; die kan hier niet omheen. In de allereerste plaats is het natuurlijk voor de mensen in Gaza van het grootste belang om de straat op te gaan. Ze worden nu al maanden opgejaagd, gebombardeerd, beschoten, uitgehongerd. Voor het eerst spreken nu zoveel mensen zich luid en duidelijk uit.

We hadden wel een grote opkomst verwacht, maar zó’n grote mensenmassa niet. Op de stations, in de treinen naar Den Haag en in alle straten in de omtrek van het Malieveld zag het rood van de mensen. Het komt ook doordat steeds meer grote hulporganisaties, instanties en bijvoorbeeld juristen en artsen zich heel duidelijk uitspreken: wat Israël doet is volstrekt verwerpelijk, inhumaan, een schending van het internationaal recht. Dit heeft niks meer met verdediging en zorgen voor de eigen veiligheid te maken, dit is etnische zuivering, dit is genocide. Wéldenkende mensen kunnen daar niet meer omheen. En het feit dat de Nederlandse regering die zich zeer slap opstelt en de daden van Israël blijft vergoelijken maakt mensen nóg woedender. Met het ‘schaam je Schoof!’ gaven mensen uiting aan hun boosheid over de Nederlandse medeplichtigheid.

Vanaf de zeer gewelddadige reacties van Israël na de aanslagen van 7 oktober 2023 waren er protesten. Vanaf 21 oktober zijn er vele tientallen demonstraties en sit-ins in Groningen en in andere plaatsen geweest; soms kleiner, soms groter – altijd strijdbaar. Op 29 oktober 2023 was er ook al een grote demonstratie in Den Haag; wij waren erbij. In juli 2024 was er een indrukwekkend schoenenprotest voor de (toen) 16.000 omgekomen kinderen. Op universiteiten en in ziekenhuizen is maandenlang actie gevoerd en aandacht gevraagd voor het lot van de Palestijnen. In Groningen staan de ‘Vrouwen in het Zwart’ sinds 2002 al iedere twee weken met een wake op het Waagplein; hun groep is van zo’n acht mensen uitgegroeid tot zo’n 40 mensen per keer. Veel protest- en solidariteitsacties, maar ik had niet verwacht dat dit in één keer uit zou groeien tot zo’n enorme demonstratie.

Zelf verdiep ik me al lang in het onrecht dat de Palestijnen wordt aangedaan en op hun strijd voor rechtvaardigheid sinds ze in 1948 van hun land werden verdreven. Ik heb er meerdere blogs over geschreven. In mijn jeugd hoorde ik eenzijdige, pro-Israël verhalen (in de kerk, op school, in de krant die we thuis lazen) waaruit mij duidelijk werd dat men eigenlijk alle Palestijnen van hun land zou willen verdrijven. Het Joodse volk moest er wonen en er moesten wapens geleverd worden. De steun voor Israël leek onvoorwaardelijk. De Zesdaagse Oorlog in juni 1967 heeft veel indruk op me gemaakt. Ik ben er veel over gaan lezen en het werd me gaandeweg duidelijk dat de Palestijnen die in Gaza, op de Westoever, in Israël of elders in de wereld wonen met recht strijden voor rechtvaardigheid en een menswaardig bestaan. Ik steun al jaren de stichting Groningen – Jabalya en woon zoveel mogelijk hun lezingen en filmvoorstellingen bij.

Wat zich nu in Gaza en ook op de Westoever afspeelt is verschrikkelijk. Ik houd mijn hart vast over hoe het verder gaat. De politieke verhoudingen in de wereld zijn zeer instabiel. Daar zitten heel gevaarlijke kanten aan. Bij alle verschuivingen in de internationale politiek en de machtsverhoudingen is het de vraag wie daarin blijft opkomen voor de mensen in Gaza.

Het is mooi dat zoveel mensen zich nu uitspreken en in verzet komen. En dat diverse organisaties zich in woorden en daden aaneensluiten. De groeiende protesten, wereldwijd en nu ook in Nederland, zijn een lichtpuntje, maar ook niet meer dan dat.