Het is schrikbarend wat je op het internet allemaal vindt over de ademhaling bij mindfulness. Zo krijgt mindfulness haar zweverig imago.
Je leest dan als instructie: ‘Adem rustig’. De ademhaling is een sensitief instrument dat ons meteen iets zegt over hoe het met ons gaat. Als je ze gaat sturen door bijvoorbeeld bewust rustiger te ademen, ben je je instrument kwijt. Bij mindfulness vragen we dus niet om rustig te ademen, maar om de ademhaling te volgen, zoals ze vanzelf op en neer gaat, rustig of onrustig, regelmatig of onregelmatig.
Of je leest: ‘Door je op de ademhaling te concentreren besteed je geen aandacht aan afleidende gedachten’. We volgen de adem niet om onze gedachten af te leiden. We volgen de ademhaling niet omdat het ons zou moeten lukken om er bij te blijven. Juist doordat het niet lukt, wordt zichtbaar wat ons afleidt, wat ons bezighoudt.
Mindfulness gaat niet over rustig worden maar over zichtbaar maken en bewust worden.
Omslagfoto Arrèt sur image, Erik Pevermagie, CC SA 04 door Onlysilence.
Siebe zegt
Onderstaande link verwijst naar een sutta over het vestigen van mindfulness op de adem. Dit is trouwens een onderdeel van mindfulness gericht op het lichaam.
http://www.suttas.net/suttas/majjhima-nikaya/mn118-anapanasati-sutta.php
Ik heb zelf ook geleerd hierbij niet actief in te grijpen op de adem, niet sturend bezig te zijn maar als ik zo de instructies van de Boeddha lees in de sutta, dan weet ik eigenlijk niet zeker of dit nou wel de bedoeling was van de Boeddha. Het lijkt ook wel degelijk te gaan om kalmeren en sturen. In ieder geval zoals je zegt om bewustwording ook.
Ik ken een leraar, althans iemand die zich zo opstelt, die juist wel aangeeft dat het bij deze training draait om bewuste sturing maar anderen ontkennen dat weer.
Het zou ook geen boeddhisme heten als alles eens gewoon duidelijk was…
groet