In meditatie is er steeds vaker het binnentreden in een dimensie van tijdloosheid.
Alle grenzen tussen mij en ‘alles’ lossen op.
Geen tijd, geen ruimte.
Dit gebeurt als de diepe concentratie stabiel is.
(Thailand 1997)
Vruchteloos is het zoeken naar blijvend geluk in bezit, macht, sociale status, relaties en succes.
Al deze dingen hebben een vergankelijke aard.
De enige plek waar stabiel geluk te vinden is, is in diepe meditatieve stilte.
(Nepal 1999)
Drijvend op de golven
Van een zee van tijd
Alle drukte, ‘moetens’ en haast achter me latend,
In de eenvoud van een bestaan
Zonder overbodige luxe
Vrij van complicatie
Leef ik dit leven
Ben ik
Dat is alles
(Sri Lanka 2005)
Op vrijdag 8 april 2016 geeft Paul Van hooydonck in het boeddhistisch centrum Ehipassiko in het Vlaamse Deurne een dhammatalk over boeddhistische geestestraining.
Het edele achtvoudige pad naar geluk dat de Boeddha presenteerde bestaat uit drie grote delen: wijsheid, moraliteit en meditatie. Na eerdere dhammatalks over wijsheid en moraliteit heeft Paul het deze avond over meditatie, meer bepaald over de drie deelaspecten ervan: heilzame inspanning, heilzame mindfulness en heilzame concentratie.
Het Pali woord ‘bhavana’ betekent letterlijk ‘het cultiveren of ontwikkelen van de geest’. ‘meditatie’ is een westers woord en een wat ongelukkige vertaling.
We vervangen de 1001 gedachten aan een denkbeeldige toekomst en verleden door concentratie op het meditatie-object (de adem of de bewegingen van de voeten in loopmeditatie). De impact van het onbewuste denken neemt langzaam af. Het geestelijke lawaai verstomt. De innerlijke dialoog ebt weg. Er ontstaat ruimte tussen gedachten. Dat brengt een rust en vervulling zonder gelijke ‘in de wereld’.
In een bekende toespraak, de ‘Satipatthana Sutta’ (toespraak over de vier grondslagen van opmerkzaamheid) raadt de Boeddha ons aan de aandacht te richten naar deze ‘vier fundamenten van mindfulness’: het lichaam, gevoelens, de geest en geestesobjecten. De richtlijnen in deze toespraak, die de grondslag vormen voor alle vormen van boeddhistische geestestraining laten ons toe om contact te houden met de realiteit en ons niet te verliezen in illusie. We laten ons niet meeslepen door de creaties van ons denken, door de constructies van onze verbeelding maar blijven verankerd in de eenvoud van de dingen zoals ze zijn.
We zien langzaam:
Ik ben niet deze gedachten.
Ik ben niet deze emoties.
Ik ben niet dit lichaam.
Ik ben niets van deze vergankelijke, tijdelijke dingen.
We maken contact met onze natuurlijke staat.
We ontdekken ons ‘ware gelaat’.
Tijdloos, grenzeloos, ongeboren, onsterfelijk.
In deze staat is er volledige vervulling.
Niets ontbreekt.
We hebben de andere oever bereikt.
We zijn heel.
Paul Van hooydonck verbleef twaalf jaar in boeddhistische kloosters in Nepal, India, Sri Lanka, Birma, Thailand en Engeland. Hij werkte als meditatieleraar in een Tibetaans centrum in Nepal (Ganden Yiga Chözin), in het Nilambe meditatiecentrum in Sri Lanka en aan de Peradeniya University, de grootste universiteit van Sri Lanka. In 2007 werd hij tot monnik gewijd (Bhante Vayama) in de traditie van het Theravada boeddhisme (de oude school). Terug in België richtte hij Ehipassiko op. Hij leidt het centrum verder als leek.
