• Door naar de hoofd inhoud
  • Skip to secondary menu
  • Spring naar de eerste sidebar
  • Spring naar de voettekst

Boeddhistisch Dagblad

Ontwart en ontwikkelt

Header Rechts

Veertiende jaargang

Zoek op deze site

  • Home
  • Agenda
    • Geef je activiteit door
  • Columns
    • Andre Baets
    • Dharmapelgrim
    • Bertjan Oosterbeek
    • Dick Verstegen
    • Edel Maex
    • Emmaho
    • Goff Smeets
    • Hans van Dam
    • Jana Verboom
    • Joop Hoek
    • Jules Prast
    • Paul de Blot
    • Rob van Boven en Luuk Mur
    • Ronald Hermsen
    • Theo Niessen
    • Xavier Vandeputte
    • Zeshin van der Plas
  • Nieuws
  • Contact
    • Steun het BD
    • Mailinglijst
  • Series
    • Boeddha in de Linie
    • De werkplaats
    • Recepten
    • De Linji Lu
    • De Poortloze Poort
    • Denkers en doeners
    • De Oude Cheng
    • Meester Tja en de Tao van Niet-Weten – alle links
    • Fabels door Goff
    • Cartoons van Ardan
    • Tekeningen Sodis Vita
    • De derwisj en de dwaas
  • Over ons
    • Redactiestatuut van het Boeddhistisch Dagblad
    • Redactieformule van het Boeddhistisch Dagblad
  • Privacy

Home » Achtergronden » Gesloten jeugdzorg – ‘Pijnprikkels toedienen is gedragsgestoord’

Gesloten jeugdzorg – ‘Pijnprikkels toedienen is gedragsgestoord’

23 april 2024 door Rob van Boven en Luuk Mur

Twee puber-meiden zitten bij elkaar op de kamer met de muziek hard aan. Ze weten wat er gaat komen, het is al een gewoonte, een vast onderdeel van de ‘behandeling’ die ze krijgen in de Jeugdzorg-plus instelling waar ze verblijven. Het duurt inderdaad niet lang of de groepsleider stormt binnen en zet de muziek uit. “Jullie mogen niet samen op de kamer”. “Jij moet nu gelijk naar je eigen kamer”, zegt hij tegen Yvonne. Mischa en Yvonne hebben oogcontact, ze zijn vastbesloten. De groepsleider pakt Yvonne bij de arm, waarop de meiden zich vastklampen aan elkaar. Ze beginnen te gillen. De groepsgenoten in het groepsverblijf volgen alles gespannen. Sommigen zijn woedend, anderen zijn bang. De groepsleider voelt machteloosheid en zegt “Als jullie nu niet luisteren, roep ik assistentie in”.

“Natuurlijk man” daagt Mischa hem uit. “Alleen kan je het toch niet”. Via je portofoon vraagt de groepsleider om assistentie en vanuit de andere groepen komen volgens de procedure zeven groepsleiders aansnellen. De meiden worden ruw uit elkaar getrokken en gaan ieder naar de isoleerruimte. Daarbij worden pijnprikkels volgens de methode Fysiek Mentale Training (FMT) gebruikt om hun verzet te breken. De groepsleiders hebben deze methode geleerd om zich te kunnen verdedigen als zij aangevallen worden. Ze hebben daarnaast ook geleerd om problemen zonder geweld op te lossen volgens de methode verbindend gezag (geweldloos verzet). Ze geven echter de voorkeur aan de FMT als offensieve techniek.

Er komen regelmatig misstanden in de jeugdzorg in het nieuws, vaak betreft het de residentiële jeugdzorg en Jeugdzorg-plus, waar kinderen wonen in combinatie met behandeld worden. Jeugdzorg-plus is gesloten variant. Maar ook in de jeugd-beschermingsketen in het algemeen gaat veel mis. Ouders en kinderen voelen zich regelmatig geïntimideerd en onvoldoende gehoord door hulpverlener. Ze hebben het idee dat hulpverleners vooral met elkaar praten over de ouders en het kind in plaats van een dialoog aangaan met de kinderen en hun ouders. De doorlopende kritiek roept verontwaardiging op bij de professionals die er werken. Hulpverleners ervaren zichzelf als slachtoffer en gaan in de verdediging. Dit gaat ten koste van het vooropstellen van de belangen van kind en ouders en veroorzaakt een vooringenomenheid bij de betrokken hulpverleners. Hierdoor voelen ouders en jongeren zich niet voldoende gehoord en gerespecteerd door hulpverleners en dat gaat weer ten koste van het vertrouwen in de geboden hulp. De hulpverleners gaan zichzelf en elkaar beschermen, het gaat dan niet meer primair om de zorg voor jongeren.

Helaas werkt het systeem van toezicht onvoldoende. De toegewezen jeugdbeschermer van de gecertificeerde instelling identificeert zich vaak meer met de hulpverleners van de instelling waar een jongere verblijft, dan met het kind en de ouders. Jeugdbeschermer en groepsleiders begrijpen elkaars taal, ze deden wellicht dezelfde opleiding, kennen elkaar mogelijk privé en hebben elkaar ook in de toekomst nodig. Van de kinderrechter verwachten de ouders ook weinig, omdat die volgens hun vooral afgaat op het verhaal van de jeugdbeschermer.

De Inspectie geeft herhaaldelijk niet thuis en lijkt vooral te handelen met het idee dat de gesloten jeugdzorg-plus niet mag omvallen. Uiteindelijk is de gemeente verantwoordelijk voor de kwaliteit, maar wethouders en raadsleden hebben slechts in uitzondering voldoende deskundigheid op dit gebied. Wel financieren en verantwoordelijk zijn, maar onvoldoende deskundigheid is geen gelukkige combinatie. En ook zij denken te weten dat zonder jeugdzorg-plus instelling de problemen onoplosbaar worden. Dat je een niet weerbaar kind niet in de groep moet plaatsen met jongeren met grensoverschrijdend gedrag gaat hun boven de pet.

Gedrag van mensen staat niet op zichzelf, is niet onafhankelijk van het gedrag van anderen. Het idee dat je als hulpverleners vooral reageert op het lastige gedrag van de cliënt is een perspectief. Er lijkt in de jeugdzorg-plus geen perspectief te zijn dat gedrag altijd voortkomt uit wederkerigheid. De hulpverlener lijkt zichzelf veelal buiten te sluiten in de wederkerigheid en het gedrag van het kind te zien als iets op zichzelf staand.

Op diverse plaatsen in de jeugdzorg-plus heeft dit tot misstanden geleid, zoals gebruik maken van pijnprikkels, op de grond drukken, been- en armklemmen, voor straf in de isoleer smijten, kleineren, niet meer naar school of naar huis mogen. De leiding deed dit vaak niet omdat ze zelf fysiek aangevallen werden, maar om het gedrag te corrigeren. Dit mag dus niet. Dat weten ze. Dat weet de Inspectie, dat weet de jeugdbeschermer, dat weet de kinderrechter, de psychiater, de regiebehandelaar, de bestuurder. Opvallend is dat bij al deze misstanden er zelden of nooit een jeugdbeschermer/gezinsvoogd, speciaal aangesteld om het onder toezicht staande kind te beschermen, opstaat die zegt ‘wat hier gebeurt kan niet’. Een enkele keer is er een klokkenluider, maar die wordt vaak al snel gedwongen ergens anders naar werk te zoeken.

Het is nu te vaak overleven in de jeugdzorg-plus. Overleven wordt gekenmerkt door partijvorming, strijden en zorgen dat je de baas blijft. Het kind worden als grensoverschrijdend ervaren. Oppositioneel gedrag wordt als vaststaand kenmerk gezien van de ander, als absolute eigenschap, in plaats van een kenmerk van de relatie. Professionals gaan ervan uit dat de diagnostiek feiten blootlegt, maar diagnoses kunnen ook gezien worden als verhalen over interacties. Het kind gedragsgestoord noemen is een eerste stap richting beenklem en isolatie.

Pijnprikkels toedienen, dat is gedragsgestoord. Dat is ons perspectief. Diagnoses worden vastgesteld vanuit een bepaald perspectief, ze beschrijven niet wat er gebeurt. Diagnoses zijn oordelen die het relationele gebeuren ontkennen. Diagnoses zijn dienstbaar om een afstand te creëren tussen hulpverlener en het kind. Hoe meer strijd er is, hoe meer een diagnose als wapen gebruikt kan gaan worden. De hulpverlener probeert zichzelf buiten haakjes te plaatsen bij de conflicten en de ander wordt geframed.

Probeer elkaar weer als medemens te zien. Zelfonderzoek is niet bedoeld om jezelf te veroordelen en jezelf in een slachtoffer-positie te geloven. Het gaat erom in contact te komen met de motiverende kracht achter je beroepskeuze. Wat was ooit het motief om in de hulpverlening te willen werken?

En wat betreft Yvonne en Mischa: de muziek (te) hard aanzetten is normaal, bij elkaar op de kamer zitten is normaal, opvoeders uitdagen en jennen is normaal. En in ons perspectief is het wel gedragsgestoord om met acht man op twee meiden te duiken, ze pijn te doen en ze in de isoleer te dwingen. Ze wonen daar, ze kunnen niet weg, het is geen keuze.

Rob van Boven (1951) is psycholoog en geregistreerd psychotherapeut. Hij was consultant voor verschillende organisaties (drugs en verslaving counseling, vaardigheden workshops) en werkte vijftien jaar als een behandelingscoördinator in een psychiatrische instelling. Bij Rob van Boven wordt het geloof van de overlever bewust gemaakt en een juiste plaats gegeven. Het doel is om los te komen van de dwang van het geloof en bewustzijn te ontwikkelen naast deze denk- en voelpatronen. Hoe meer je van het geloof van de overlever bevrijd bent, zonder het te bestrijden, maar door het de juiste plek te geven, hoe vrijer je kan leven.

Luuk Mur ( 1952) is psycholoog en heeft een drietal boeken geschreven over de door hemzelf ontwikkelde hulpverleningsmethode communitysupport. Hij is lid van de Dzogchen Community Nederland. Dzogchen is een vorm van Tibetaans boeddhisme waarbij veel belang wordt gehecht aan de ontwikkeling van individueel bewustzijn. Bij deze traditie streeft men naar non-dualiteit van het bewustzijn. Mensen zijn zich niet alleen bewust ( je weet dat je dit leest), maar je kunt je ook bewust zijn van dit eerste bewustzijn. Dit meta-bewustzijn wordt ‘gewaarzijn’ genoemd.

Categorie: Achtergronden, Columns, Geluk, Luuk Mur, Rob van Boven, Tweespraak Rob van Boven en Luuk Mur, Zorg Tags: Fysiek Mentale Training, in de steek gelaten, inspectie, isoleer, jeugdzorg-plus, kinderrechters, klokkenluider, misstanden, ouders, overleven, pijnprikkels, pubers, uitdagen

Lees ook:

  1. Kampioen kinderen weghalen bij ouders
  2. Overleven als identiteit
  3. Onbewuste programmering
  4. Hersenen heb je om te overleven

Elke dag het BD in je mailbox?

Elke dag sturen we je een overzicht van de nieuwste berichten op het Boeddhistisch Dagblad. Gratis.

Wanneer wil je het overzicht ontvangen?

Lees Interacties

Reacties

  1. Marga de Groot zegt

    23 april 2024 om 16:07

    Lees ook bijgaande link

    https://sociaalweb.nl/nieuws/dwangmaatregelen-die-nooit-mogen-getuigenissen-van-jongeren-en-medewerkers/

Primaire Sidebar

Door:

Rob van Boven en Luuk Mur

Rob van Boven (1951) is psycholoog en psychotherapeut met belangstelling voor het boeddhisme. Luuk Mur ( 1952) is psycholoog en lid van de Dzogchen Community Nederland. Beide mannen gaan over boeddhistisch gerelateerde zaken in gesprek in Tweespraak. 
Alle artikelen »

Agenda

  • Agenda
  • Geef je activiteit door

Ochtend- of avondeditie

Ochtend- of avondeditie ontvangen

Abonneer je

Elke dag gratis een overzicht van de berichten op het Boeddhistisch Dagblad in je mailbox.
Inschrijven »

Agenda

  • 10 februari 2025
    Zen Spirit studiegroep 'Het verborgen licht'-vanaf 10 februari 2025
  • 2 mei 2025
    Phowa Studieweek
  • 9 mei 2025
    Seminar Tenzin Wangyal Rinpoche
  • 12 mei 2025
    Maandagochtend meditatie in Amsterdam-West
  • 13 mei 2025
    Verdiepingsbijeenkomst Hand in hand met de Boeddha
  • 13 mei 2025
    Dinsdagavond op even weken samen mediteren in Almere Buiten
  • 13 mei 2025
    Oude boeddhistische inzichten voor geslaagde moderne relaties
  • 13 mei 2025
    Oude boeddhistische inzichten voor geslaagde moderne relaties
  • bekijk de agenda
  • De werkplaats

    De werkplaats.

    Boeddhistische kunstenaars

    Artikelen en beschrijvingen van en over het werk van boeddhistische kunstenaars. Lezers/kunstenaars kunnen zich ook aanmelden met hun eigen werk.
    lees meer »

    Pakhuis van Verlangen

    In het Boeddhistisch pakhuis van verlangen blijven sommige teksten nog een tijdje op de leestafel liggen.

    Weet jij wat een anker is? Test jezelf!

    Hans van Dam - 2 mei 2025

    Deel 3 van een 5-delig dwaalgesprek over de mystieke roos.

    ‘Het leven zelf is zazen’

    Wim Schrever - 28 april 2025

    De grote tragedie hier in het Westen is dat we onze eigen spirituele traditie zo snel hebben opgegeven en met het badwater -de religie- ook het kind -de spiritualiteit- hebben weggegooid. Terwijl een mens fundamenteel nood heeft aan spiritualiteit, aan zingeving.

    Geschiedenis als wapen deel 1

    Kees Moerbeek - 20 april 2025

    President Vladimir Poetin zei in 2014: ‘Onze collectieve herinnering bepaalt onze cultuur, onze geschiedenis en onze tegenwoordige tijd. En onze toekomst zal worden gevormd aan de hand van onze historische ervaring.’ Hij is het zelf die actief deze herinnering en ervaringen vorm geeft en propageert. Ivo van de Wijdeven schrijft dat in de Sovjettijd er nog werd gegrapt dat het land een zekere toekomst had, maar een onvoorspelbaar verleden. Onder Poetin is Ruslands geschiedenis als in beton gegoten. Er is maar één historische waarheid en deze is verankerd in de grondwet en de Nationale Veiligheidsstrategie.

    Jaloerse goden te slim af – de geschiedenis de baas…?

    gastauteur - 13 april 2025

    Hongersnood in een hermetisch afgesloten kuststrook die onwillekeurig aan de vernietigingskampen van weleer doet denken, besmet met meer dan een zweem van genocide… Regeert Adolf Hitler over zijn graf heen? Want bestaat Israël niet bij diens gratie? Zou zonder die bittere nazi-erfenis Palestina als land van drie monotheïstische religies niet nog gewoon zo heten? Is de grond er niet vervloekt, juist door godsdiensten die, gevoed vanuit één fictieve bron, vervolgens als protestbeweging steeds in chronologische volgorde aan haar voorgangster ontspruiten, waarmee de kiem voor een eeuwigdurende vete om de absolute waarheid is gelegd? En claimt niet elk van deze broeder- of zusterstromingen dat stuk met hun aller bloed doordrenkte aarde, aanvankelijk voor Abrahams JHWH, vervolgens voor Jezus’ Vader en ten slotte voor Allah – drie godheden die, in verbitterde onderlinge jaloezie verwikkeld, strijden niet alleen om religieuze hegemonie, maar ook om de profane en politieke macht?

    Wat is quiëtisme?

    Hans van Dam - 27 maart 2025

    Over het stillen van de wil.

    Meer onder 'pakhuis van verlangen'

    Footer

    Boeddhistisch Dagblad

    over ons

    Recente berichten

    • Het pad uit het woord
    • Het jaar 2025 – dag 128 – eigen vrijheid eerst
    • Boeken – De Vallei van Troost
    • ‘Gebruik de rechter niet als zondebok voor falend beleid’
    • Boeddha’s pleegmoeder is een voorbeeld voor boeddhisten op Moederdag

    Reageren

    We vinden het geweldig om reacties op berichten te krijgen en op die manier in contact te komen met lezers, maar wat staan we wel en niet toe op de site?

    Over het BD

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten.
    Lees ons colofon.

    Zie ook

    • Contact
    • Over ons
    • Columns
    • Reageren op de krantensite

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten. Lees ons colofon.