Tijdens een dharmales kwam de volgende vraag ter sprake: ‘Hoe zou een inzicht vanuit boeddhistisch filosofisch perspectief eruitzien dat kan bijdragen aan het gesprek over verlichting van de huidige coronacrisis?’ Hier is door onze groep in samenspraak met onze dharmadocent intensief aan gewerkt met het volgende resultaat:
Deze vraag wordt in het onderstaande voorbeeld onderzocht in het licht van het aanvaarden van de consequenties van het persoonlijk handelen, waarbij de uiteindelijke keuze wordt geplaatst in een groter verband. De onderliggende motivatie om zich wel of niet te laten vaccineren kan heel verschillend zijn. Boeddhistisch filosofisch gezien zouden als extreme standpunten gesteld kunnen worden: zou het kunnen zijn dat de hang naar het leven zo intens is dat vaccinatie niet snel genoeg kan gebeuren óf de wanhoop in het leven zo groot is dat het krijgen van corona een manier is om mogelijk uit het leven te stappen? Met in het midden de altruïstische motivatie: jezelf én de ander geen schade toebrengen.
Iedereen vindt er iets van en heeft een mening. Het boeddhisme heeft geen mening. In het boeddhisme gaat het niet om een mening te vormen, het gaat over de realiteit in het hier en nu. Er is slechts de vraag: kan mijn keuze mijzelf én een ander schade berokkenen en neem ik de verantwoordelijkheid voor mijn keuze? Deze vraag kan natuurlijk ook bij iedere andere keuze in het dagelijks leven gesteld worden. En is zo een prachtige oefening voor het trainen van de geest.
Belangrijke uitgangspunten: iedereen is vrij te kiezen om wel of niet gevaccineerd te worden. De keuze om wel of niet te vaccineren is dus niet het argument waar het om gaat. Wel nog even ter verduidelijking: iedereen heeft bij besmetting recht op een IC-bed. Wetenschappelijk is vastgesteld dat vaccinatie een hoge graad van bescherming biedt tegen ziekenhuis- en IC-opname. Ook een besmetting met het coronavirus bouwt bescherming op tegen ernstig ziek worden. Deze bescherming is voor ongevaccineerden, die geen corona gehad hebben, wetenschappelijk gezien niet of in veel mindere mate aanwezig.
De huidige coronacrisis ontstaat door een mogelijk tekort aan IC-bedden in samenhang met een tekort aan zorgpersoneel. Iedere keuze heeft consequenties, persoonlijk en voor de omgeving. Zoals in de leer van de Boeddha uiteengezet wordt: alles is leeg van een inherent bestaan, alles is onderling verbonden en continu aan verandering onderhevig; de realiteit. Door de onderlinge verbondenheid kan de keuze van een persoon om zich niet te laten vaccineren tot gevolg hebben dat er een plaats op de IC vanwege corona ingenomen wordt waardoor deze niet kan worden ingenomen door iemand die anderszins de IC nodig zou hebben om het leven te redden. Het onder ogen zien van het feit, dat iemand anders zou kunnen sterven door deze bewust gemaakte keuze, zou een ongevaccineerde kunnen doen besluiten de volledige verantwoordelijkheid voor zijn keuze zelf te dragen. Indachtig de vraag, bij welke keuze zal ik mijzelf én de ander geen schade berokkenen zou, als ik toch ernstig corona-ziek wordt, het antwoord kunnen zijn: geen plaats op de IC innemen. Of de beginkeuze heroverwegen. Binnen de boeddhistische filosofie vertegenwoordigt het nemen van verantwoordelijkheid tegenover zichzelf én de ander de ethiek; het resultaat van alle dharma.
Fleur de Vries zegt
In de twee jaar dat Corona onder ons is ben ik 8 mensen verloren. Vijf mensen aan kanker, 1 aan een bacteriële infectie en 2 aan suïcide. Mijn zusje van 39 is bijna terminaal, na 24 jaar vechten.
Geen oordeel hebben gedurende deze mentale kramp werkt alleen als niemand een oordeel heeft. Ik oordeel niet over het doodgaan, toch wordt me verweten dat ik niet voldoende doe. Ik wil blijven geven, maar de lagere energie blijft me vertellen dat ik tekortschiet. Mijn ego floreert in deze pandemie.
Uit dit artikel haal ik voornamelijk weer een mening. Dit is niet wat ik hoop te horen. Ik ben geen anti- vaxxer (gaan we weer wat betreft ego en maatschappelijk verlangen om te verduidelijken).
Ik lees liever hoe het boeddhisme omgaat met ego. Want als we dat niveau niet bereiken is boeddhisme alleen maar een voedingsbodem voor je bewuste zelf.
Oordeel nooit, want het laatste oordeel is een reflectie van jezelf.
Rob de Klerk zegt
Dag Fleur,
Wat een heftige gebeurtenissen hebben er in de laatste jaren in jouw bestaan plaats gevonden.
In jouw reactie lees ik een paar vragen die mij ook bezig houden:
1. Kunnen wij waarnemen zonder oordeel of is waarnemen (ook) oordelen?
2. Kan je ‘energie’ onderverdelen in lager en hoger (als je niet wilt oordelen)?
3. Welke realiteit heeft het ego? (zou je kunnen zeggen: “zonder oordeel geen ego?”)
4. Als het Boeddhisme ‘omgaat met het ego’ en daar antwoord op heeft is dat dan ook jouw antwoord?
5. Iedere georganiseerde beleving is – denk ik – een voedingsbodem voor je ‘bewuste’ zelf.
6. Bestaat er ook een onbewust zelf?
Elk van bovenstaande vragen is door beantwoording ervan (met woorden) een bouwsteen voor je ego.
Maar het bezig zijn ermee kan heel wat teweeg brengen.
Moedig voorwaarts.
François la Poutré zegt
Het lijkt alsof in de dharmales het uitgangspunt is geweest dat het onderling verbonden “alles” zich uitsluitend binnen de Nederlandse landsgrenzen bevindt. Wetenschappelijk is er ook concensus over dat wereldwijd inenten noodzakelijk is om de kans op nieuwe varianten te verkleinen. Zoals wie zich niet vaccineert onder ogen moet zien dat hij IC-opname wellicht had kunnen voorkomen, moet wie zich wél vaccineert onder ogen zien dat daarmee elders in de wereld iemand een vaccinatie onthouden wordt. Er zijn nog niet genoeg vaccins, dus wereldwijd risicogroepen vaccineren is op wereldschaal gezien beter dan in Nederland iedereen vaccineren en in Afrika bijna niemand. Het onder ogen zien van het feit dat elders op de wereld mensen sterven door de welbewuste keuze om hier een (booster)prik te nemen zou een rol moeten spelen bij het besluit om je al dan niet te laten vaccineren.
G.J. Smeets zegt
Wat mij opvalt in dit stuk van de dharmagroep Stichting Bodhisattva is dat “onze groep in samenspraak met onze dharmadocent” niet gewoon zegt dat ze het niet weten, net zoals ieder ander. Is dat nou zo moeilijk? Wat ik in het stuk ronduit dom, ongeïformeerd en kwalijk vind is deze suggestieve passage:
“Boeddhistisch filosofisch gezien zouden als extreme standpunten gesteld kunnen worden: zou het kunnen zijn dat de hang naar het leven zo intens is dat vaccinatie niet snel genoeg kan gebeuren óf de wanhoop in het leven zo groot is dat het krijgen van corona een manier is om mogelijk uit het leven te stappen?”
Tja, daar had de dharmadocent (wie is dat?) wel zijn redactionele rode potlood mogen hanteren in samenspraak met de groep. Ik kan me niet voorstellen dat er niemand in ‘de groep’ was die bezwaar maakte tegen de suggestie dat corona-infectie een optie is om ‘eruit’ te stappen.
Het stuk eindigt met de opmerking dat persoonlijke verantwoordelijkheid de essentie is van boeddhistische ethiek. Tja, voor zover ik het begrijp komt boeddhistische ethiek neer op leren leven met dingen waar je helemaal geen zeggenschap of verantwoordelijkheid over hebt.
Overigens: pet af voor dit stuk in de poging om van de pandemie boeddhistisch iets te bakken. Wat mij betreft is het een ingevallen flensje in de pan. Waarvan acte.
Bart zegt
Ik ken iemand die niet gevaccineerd is, op de ic is gekomen en overleden.
Ik ken een jonge, gezonde levenslustige vrouw die zich heeft laten vaccineren om anderen te beschermen. Ze heeft door de vaccinatie een herseninfarct gekregen en is nu eenzijdig verlamd..
Wat is wijsheid? Laat iedereen dat gewoon voor zichzelf bepalen ipv de zoveelste discussie uit te lokken onder een zogenaamd boeddhistisch perspectief.