Ontmoeting met de wolf vandaag, aanwezigheid bij straatbewoners – mensen in de extreme marge – in de stad Antwerpen. Referentiekader is een fioretti (vertelling) uit de 14de eeuw, geschreven door een onbekende Franciscaan: Sint Franciscus en de bloeddorstige wolf van Gubbio.
Op vrijdag 17 mei 2019 is Niek Everts te gast in het boeddhistisch centrum Ehipassiko in Deurne, Vlaanderen.
Aan de hand van dit verhaal vertelt Niek Everts hoe ze vandaag haar werk invult als drugs- en straatpastor in de stad Antwerpen. Sint Franciscus vraagt aan de bewoners van de stad Gubbio om de wolf te eten te geven, en dat is nodig, want het dier heeft honger. Ook vandaag is er helaas honger en bittere armoede op straat in Antwerpen. Maar eten geven is niet genoeg.
Franciscus spreekt de wolf aan als ‘broer Wolf’. Niek Everts reflecteert op de betekenis voor haarzelf en de medewerkers van ’t Vlot om met mensen in de extreme marge om te gaan als broer of zus : een dagelijkse oefening in de grondhouding van ‘Presentie’. ’t Vlot is een plek in hartje Antwerpen waar druggebruikers, daklozen, mensen zonder wettig verblijf, mensen met een psychische problematiek terecht kunnen voor een luisterend oor en een kom soep.
De link tussen de wolf in het verhaal en het veelvuldig opdagen van weerwolven in de Middeleeuwen is niet ver te zoeken. De weerwolf, een monsterlijke hybride, half mens, half dier, levend tussen bos en stad, is een metafoor voor wie verbannen werd uit de samenleving. De mensen die vandaag in ’t Vlot terecht komen zijn stuk voor stuk mensen die door de goegemeente verbannen worden. In een samenleving waar het economisch nuttigheidsdenken voorop staat worden ze beschouwd als overbodig en bezorgers van overlast.
Franciscus maakte een kruisteken over de wolf. Kunnen we de banneling van vandaag omarmen als broer of zus? En durven we de wolf in onszelf (angst, vooroordelen, onmacht, …) onder ogen zien?
Niek Everts is in 1967 geboren in Bree, ze is Licentiaat Sociale Pedagogiek (KUL) en Pastoraal Werkster van Bisdom Antwerpen. Sinds 2002 werkt ze als drugs- en straatpastor in Antwerpen, waarbij ze verantwoordelijk is voor de werking van ’t Vlot en als voorzitter van het Straatoverleg opkomt voor de rechten van straatbewoners, mensen in de extreme marge.
