De romantische kluizenaar in me wil hier blijven. Voor altijd. Mijn oren kicken af van het oeverloze gebabbel en de stroom aan stadsgeluiden. Mijn zintuigen kunnen even rusten in de vibrerende stilte van deze vlakte, met af en toe het geritsel van een grashalm.
Een stemmetje in mijn hart verlangde naar deze wijdsheid. Nu ik hier ben voel ik heimwee naar iets oorspronkelijks, naar een tijd waarin ik nog niet gekneed was tot een beschaafd ding. Ik wil helemaal verdwijnen in deze omgeving. Huiswaarts keren, in zekere zin. Soms denk ik dat ik de wereld veel te vaak door een waas van kennis, verwachtingen en waarschuwingen heb gezien. Het waren mijn buffers tegen de klappen van het leven. Hier in deze contreien is het anders. Hier vang ik fracties op van de wereld zoals ze er altijd al moet geweest zijn, voorbij die mentale ruis: helder en eenvoudig. Ze ging al die tijd gewoon haar gang, in al haar schoonheid, zonder zich ook maar iets aan te trekken van mijn troebele blik. Ze had geen enkele mening over mijn kronkels, geen oordeel, niets van dat.
uit ‘Getaande huid. Logboek van een zwerver.’
Kathleen Verhelst
Een jaar op de fiets van Antwerpen naar Singapore, door weer en wind en langs onbekende wegen. Zo’n reis daagt je uit om vastgeroeste waarheden los te laten en wie weet op termijn ook je eigen persoontje in de berm achter te laten. Aan de hand van haar ervaringen onderweg neemt Kathleen Verhelst ons mee in een verhaal over aftasten, loslaten en leren vertrouwen. Elke dag opnieuw. Een verhaal over het leven zelf dus. De getuigenis wordt geïllustreerd met foto’s van onderweg en met enkele citaten uit literatuur, filosofie en de wijsheidstradities.
Op vrijdag 10 maart is Kathleen Verhelst te gast in het boeddhistisch centrum Ehipassiko in Deurne bij Antwerpen. Aan de hand van een PowerPoint presentatie brengt ze een persoonlijk relaas van een fietsreis, doorspekt met beschouwingen over de grote en kleine dingen des levens.
Al van kindsbeen af houdt Kathleen van zwerven. Tweemaal was ze voor langere tijd onderweg: de eerste keer te voet, de tweede keer op de fiets. Deze persoonlijke ervaringen overtuigden haar van de helende kracht van wandelen en fietsen, van bewegen in het tempo van oude tijden.
Kathleen studeerde klassieke filologie, sociaal werk en gestalttherapie. De grote levensvragen kleuren haar werk en leven: zingeving, eenzaamheid, gender, verlies, expressie, vergankelijkheid en meer van die beestjes. Ze kijkt graag met brede blik naar de dingen, en schuwt daarbij de zijpaden niet.
Kathleen heeft een praktijk voor levenskunst, therapie en supervisie. Ze werkt tevens in een algemeen ziekenhuis, waar mensen voor existentiële en ethische begeleiding beroep op haar kunnen doen. Tot slot heeft ze een opdracht als docent in het hoger onderwijs.
In oktober 2016 verscheen er een boek over de fietsreis: ‘Getaande huid. Logboek van een zwerver.’
