De geest wordt door boeddhisten ook wel omschreven als een lastige aap. Omdat ik een denker ben, heb ik dit ook vaak zo ervaren en heb ik heel wat keren gedacht, dat het beter zou zijn als ik eens wat minder zou denken.
Vooral de momenten waarop je gedachten op hol slaan en je niet kunt ophouden met denken zijn lastig. Ik ben in zulke situaties vaak midden in de nacht een e-mail gaan schrijven om het stil in mijn hoofd te krijgen.
Als je echter zoveel aan je hoofd hebt dat je de problemen niet meer overziet en er ook niet meteen een oplossing voorhanden is, is het moeilijk om die lastige aap te temmen. Het heeft dan ook geen zin tegen jezelf te zeggen: „Ik moet stoppen met denken”, want de gedachten blijven ongecontroleerd komen en gaan.
Wat je wel kunt doen, is je gedachten observeren om te zien hoe ze hun eigen gang gaan en welke gedachten dit het meest doen. Als je dit regelmatig doet, merk je dat dit observeren en van deze gedachten loskomen steeds gemakkelijker gaat. Je kunt dus, net zoals je je lichaam kunt trainen, ook het beheersen van je gedachten trainen.
Vroeger kon ik het niet en ik heb daardoor heel wat slapeloze nachten gehad als mijn gedachten weer eens met mij aan de haal gingen. Tegenwoordig creëer ik stilte in mijn hoofd door eerst oordopjes in te doen zodat ik niet door omgevingsgeluiden word afgeleid en daarna concentreer ik mij op mijn gedachten en zet ik ze zo te zeggen uit door mijzelf te dwingen niet te denken. Ik weet niet waarom, maar het helpt en ik slaap dan in.
Wat de lastige aap betreft is het uiteindelijk maar de vraag of de beroemde uitspraak van de filosoof Descartes (1596-1650): „Ik denk dus ik ben”, wel met de werkelijkheid overeenstemt. De Boeddha zou namelijk zeggen: „Ik denk dus ik ben niet” en zet daarmee de denkers eigenlijk voor aap.
Nou ja, laat de filosofen het maar uitvechten. Hoofdzaak is dat je het met je eigen aap kunt vinden en je aap een beetje minder lastig wordt doordat hij zich enigszins laat temmen.
Geef een reactie