In het midden van de jaren tachtig kreeg ik via mijn werk als misdaadverslaggever te maken met de Canadese spion X, die voor de NSA, de Amerikaanse National Security Agency werkte. Hij was een onopvallend figuur, mooi meegenomen voor een spion, die het vuile handwerk niet schuwde. X was subversief en tot alles in staat.
De NSA is een van de grootste veiligheidsdiensten van Amerika. Vrijwel onbekend, maar erg machtig. De dienst kwam vorige week in het nieuws toen een Amerikaanse en Britse krant onthulden dat deze dienst zich via Google, Skype en Facebook zich in onze privé levens aan het nestelen is. Alle berichten op deze zogenoemde ‘sociale media’ worden met een speciale zoekmachine gescand en opgeslagen. Niet omdat de gebruikers van deze ‘sociale media’ criminelen zijn, maar omdat de Amerikaanse overheid alles over iedereen wil weten. Het opmerkelijke is dat deze informatie niet met een pistool tegen de slaap wordt afgedwongen, maar dat de gebruikers van deze ‘sociale media’ zelf die informatie aandragen door hun uitbundige gedrag op internet onder de noemer van alles delen en ‘ik heb toch niets te verbergen’. Hoe dom kan een mens zijn.
Zo zetten ze de deuren van hun leven open voor iedereen met een papiertje op de deur: Neem gerust alles mee! Er zijn al gevallen bekend van misbruik, het manipuleren van berichten en foto’s. Justitie, politiemensen, privédetectives en deurwaarders en ook journalisten en geheime diensten lopen de meest intieme omgeving van mensen binnen en halen alles weg wat ze willen jatten. Slaan het op in bestanden en geven het vrij op de manier en als hen dat uitkomt. Om zo nodig mensen en hun omgeving te beschadigen, te chanteren en te manipuleren. Geef me een week en ik lever een dik dossier met de meest intieme gegevens over een willekeurige Facebookgebruiker. Gewoon van het net geplukt. Even wat manipuleren en de man of vrouw die niets te verbergen heeft, durft zijn eigen familie niet meer onder ogen te komen.
Ik heb toch niets te verbergen? Dat zei een man in het midden van Brabant ook toen zijn DNA op een plaats delict (moord) werd aangetroffen en hij moest verklaren hoe dat DNA daar terecht was gekomen terwijl hij daar nooit geweest was. Zo kan het ook met berichten en foto’s gaan die miljoenen keren per dag worden uitgewisseld en vrijgegeven omdat ‘er toch niets te verbergen is’. Manipulatie ligt op de loer, de wereld is niet leuk. Er is er maar een die er beter van wordt: de oprichter(s) van deze zogenoemde sociale media.
Wie schrijft, die blijft (in de systemen zitten). U bent gewaarschuwd.
Paul van Buuren zegt
Belangrijker dan de achteloosheid van normale gebruikers is de grenzeloosheid van de machtshonger die opsporingsinstanties blijken te hebben. Mensen roddelen, mensen gaan vreemd, mensen misdragen zich. Menselijk lijkt me. Maar dat overheden zich zo misdragen dat elke elektronische stap van elke burger willen en kunnen achterhalen is veel schandelijker. Die vaststelling lijkt me belangrijker dan de waarschuwing dat elke stap op het internet vastgelegd wordt.
Frank Dries zegt
Volgens deze dame kun je als boeddhist maar beter helemaal wegblijven van social media. Stukje illustreert ook aardig hoe in de mainstream media over boeddhisme geschreven wordt.
http://cult.thepostonline.nl/column/ego-schreeuwt-om-zingeving-ziel-hunkert-naar-verlichting/
Tom zegt
Met mensen die mijn publicaties negatief willen gebruiken heb ik sowieso niet zoveel. Dus als ze dat doen weet ik meteen wie ik links kan laten liggen…..Scheelt me weer een hoop tijd en die kan ik dan weer nuttig gebruiken….
Edel Maex zegt
‘Geef me een week en ik lever een dik dossier met de meest intieme gegevens over een willekeurige Facebookgebruiker.’
Doe je dat dan met legale middelen, Joop? Of bedoel je het digitale equivalent van bij iemand inbreken?
Joop Ha Hoek zegt
Dag Edel, natuurlijk met legale middelen. Digitaal inbreken hoeft tegenwoordig niet meer. Mensen delen vrijwel alles met elkaar op het internet. Ze laten weten wanneer en waar ze vakantie hebben, waar ze zijn, wie ze ontmoeten, of ze werkloos zijn, of ze kinderen hebben, een hond, een hamster, wie er is overleden, waar ze solliciteren. Uit hun opvattingen kan je hun sociale status en politieke voorkeur en gezondheid opmaken. Telefoonnummers, data en adresgegevens zijn makkelijk te achterhalen, kentekens van voertuigen ook. Zelfs medische gegevens worden gelekt. En zo voort, en zo voort. Vanuit die gegevens op Facebook zijn er veel andere bronnen te raadplegen, zoals de resultaten van genealogisch onderzoek. Veel mensen zetten alles over zichzelf en hun familie in een op het net gepubliceerde stamboom. Ga zo maar door. Er komt een tijd dat mensen erg veel spijt krijgen van hun openheid. Ik kan er niet genoeg tegen waarschuwen. Ik praat uit ervaring, ben als journalist ook regelmatig getapt (telefoon afgeluisterd), overheidsdiensten braken zelfs in in mijn auto en woning om gegevens te bemachtigen. Omdat ik als journalist wel wat te verbergen had. Ik kan het niet genoeg benadrukken: stop met Facebook en Twitter en zo. Het zijn tijdbommen. Wat nu boven water komt is het topje van de ijsberg. Er gebeurt veel meer dan wij denken.
Dank je voor je reactie.
Joop Romeijn zegt
Je oproep is helder, Joop; en niet ten onrechte, ik beschouw de reactie van Paul niet als een relativering maar als een benoemen van een ander aspect.
Het heeft wel een prijs, zo heb ik John Willemsens gemaild helaas niet mee te doen de Facebook-groep van de Nederlandse Boeddhisten Netwerk (NBN). De groep is nu ook op LinkedIn maar waarschijnlijk geldt je oproep ook dit medium: http://www.linkedin.com/groups?home=&gid=5058530&trk=anet_ug_hm
(Hetzelfde geldt mijn blog en misschien zelfs het BD?)
De vraag is dus: hoe dan met elkaar communiceren?
Alleen maar in zaaltjes? (Zoals de NBN op 29 juni, ik maak maar even van de gelegenheid gebruik)
Kortom: het risico dat je noemt is reeel maar ik zie geen vorm het geheel te vermijden, het is hoogstens iets kleiner te maken (Facebook en twitter zijn trouwens ook om andere redenen vaak onheilzaam).
Joop Ha Hoek zegt
Paul heeft natuurlijk gelijk als hij stelt dat die inlichtingendiensten zich aan machtshonger schuldig maken. Maar daar gaat het hier niet om. Ik zou dat misschien ook doen als ik een geheime dienst leidde. Ik wil alleen maar mensen waarschuwen terughoudend te zijn met het verstrekken van informatie op Facebook en zo. Moeten we altijd maar met elkaar communiceren? Wat is de inhoud van die communicatie? Welke intentie is er om ons te willen uiten? Weet je wel met wie je je gedachten deelt? Ik ken mensen die onder een valse naam deelnemen aan die gesprekken op Facebook. Zo sprokkelen ze informatie. Het zou al veel helpen als de vrienden op Facebook de intentie zouden hebben om niet te reageren. Of daar eerst een half uur over na te denken. Is de wereld er beter van geworden, door dat delen? Alle remmen zijn los, het lijkt wel dat niets die sharingblubber nog kan stoppen. Ik hoop echt dat er een tegenbeweging ontstaat: back to normal!
Joop Ha Hoek zegt
Joop, wat betreft het BD als vrijplaats voor het verkondigen van meningen. Het BD is opgericht om als krant nieuws, achtergrond en opinie te brengen, zodat lezers zich een mening kunnen vormen over wat er in de (boeddhistische) wereld gebeurt. Dat is wat wij doen. Wij vinden het prettig als onze krant gelezen wordt, anders kunnen we net zo goed aardappels gaan telen. Onze lezers bieden wij door ons bestaan de mogelijkheid te reageren op de inhoud van de krant, maar dat is geen doel op zich. Daar zijn we niet voor opgericht. Het BD is ook geen Facebook of Twitter, zeg maar een platform waar iedereen maar lukraak kan reageren. Geen gezellig café, waar het goed buurten is. Wij willen graag onze redactielokalen sober en zakelijk houden. En de discussie ook. Dat is wat we zijn: een krant. Geen gezellig buurthuis.