In het Westen wordt mediteren vaak verbonden met mindfulness, of met oosterse religies zoals het boeddhisme en hindoeïsme. Toch kent ook de joods-christelijke traditie meditatie, en wel in het gebed. Mediteren is in wezen bidden, het is openstaan voor een diepere realiteit, een bewustzijn dat groter is dan onszelf.
‘Voorbij alle vormen van spiritualiteit vinden we eenheid die uitwaaiert in verschillende vormen’, aldus auteur Laurence Freeman. ‘Daar ligt de gemeenschappelijke grond waar we elkaar kunnen vinden. We zijn allemaal vissen in zeeën die leiden naar dezelfde oceaan, en allemaal dorsten we naar zin.’
Benedictijn Laurence Freeman is actief betrokken bij de historische Way of Peace-ontmoetingen met de dalai lama en tal van andere initiatieven om de interreligieuze dialoog aan te gaan. Samen met zijn spirituele gids John Main richtte hij in 1975 het eerste christelijke meditatiecentrum op in Londen. Later stichtten zij samen een benedictijnengemeenschap in Canada met als doel meditatie te onderrichten en te beoefenen. Van daaruit kent de gemeenschap een wereldwijde groei. In 1998 werd de Wereldgemeenschap voor Meditatie opgericht, waarvan Freeman de spirituele leider werd. Vanuit het benedictijnenklooster in Bonnevaux leidt hij nu een wereldwijd netwerk van meditatiegroepen.
