Het NIMBY virus 

Alles wat mensen maar kunnen bedenken, kunnen ze vroeg of laat ook maken, maar ik hoop dat tijdig het besef doorbreekt dat als techniek de mensheid niet zal maken, techniek de mensheid zal breken. We hebben onze toekomst zelf in de hand, en dat betekent dat we ook alles zelf uit de hand kunnen laten lopen. Met precies dat laatste zijn we – mondiaal gezien – hard bezig.

Ik ben een optimist, maar heb makkelijk praten: het zal mijn tijd wel duren. Het zal in deze wereld uiteindelijk allemaal beter worden, maar eerst wordt het slechter. Hoe slecht, dát weet ik niet. En hoe lang het proces van omwentelen gaat duren, weet ik ook niet, maar mijn kinderen en kleinkinderen krijgen ongetwijfeld een en ander voor hun kiezen.

Wij verdienen de afgrond! En daarmee bedoel ik dat het streven naar méér, nog méér en zoveel mogelijk geld verdienen om méér, nog meer en zoveel mogelijk materiële spullen te kunnen kopen en bezitten, de mensheid in de afgrond stort. Voor het individualisme en kapitalisme samen bakzeil halen, gaan ‘ikke ikke ikke’ en ‘hebbe, hebbe, hebbe’ luider en luider klinken. Vóór allerlei economieën definitief in elkaar klappen, worden rijken alleen maar rijker en armen alleen maar armer… tot de rijksten voor hun geld niets meer kunnen kopen, en de armsten niets meer hebben te verliezen. En de meeste mensen – de zwijgende massa’s –  laten het gewoon gebeuren, doordat ze ziende blind zijn, horende doof en in zich tot in het diepst van hun wezen afgesneden voelen van alles wat leeft, inclusief hun medemensen.

Het NIMBY-virus waart pandemisch rond, zonder dat er iemand naar een vaccin zoekt. Het NIMBY-virus legt mensen de volgende woorden in de mond: “Not in my backyard!” Windmolens? Nimby! Zonneweiden? Nimby! Vluchtelingen? Nimby … Natuurlijk moet er van alles in de wereld en hoe wij met met elkaar en de natuur omgaan veranderen …  maar niet, nimmer, nooit van mijn leven op een manier die mij persoonlijk raakt! Verander de wereld maar buiten mijn blikveld. Vang vluchtelingen maar op waar ik ze nooit zal tegenkomen. Het NIMBY-virus is op termijn dodelijker dan welk ander virus ook, dus ook dodelijker dan COVID19. De meest voorkomende symptomen bij COVID19 zijn: koorts; droge hoest en vermoeidheid.

Minder vaak voorkomende symptomen zijn: pijn in het lichaam; keelpijn;
diarree; bindvliesontsteking; hoofdpijn; aangetast smaak- of reukvermogen; huiduitslag of verkleuring van de vingers of tenen.

Het NIMBY-virus veroorzaakt: pijn in de portemonnee; afnemend engagement; kortzichtigheid en tunnelvisie. Minder voorkomende symptomen zijn: angst; stress; vereenzaming; aangetast invoelend vermogen; vreemdelingenhaat en racisme.

Wanneer we als mensheid het NIMBY-virus geen halt weten toe te roepen, zal het mondiaal samenlevingen ontwrichten en zelfs grote groepen mensen tegen elkaar opzetten. We hebben de technische middelen daarvoor! Uiteindelijk zal iedereen er onder lijden, tot samenlevingen volledig in elkaar storten.

Is de zaak hopeloos? Nee! Het vaccin tegen het NIMBY-virus bestaat al. Het heet: bewustwording. Het probleem is: hoe krijg je het voor elkaar dat grote groepen mensen het in hun systeem krijgen? Het is noodzakelijk dat hele samenlevingen zich bewust worden van het gevaar dat van het NIMBY-virus uitgaat. Dat lukt niet door NIMBY-lijders te isoleren of te verketteren. Dat zouden besmette personen waarschijnlijk zelf doen, en daardoor maken ze het alleen maar erger. In plaats daarvan is het zaak het virus te bestrijden door lijders eerst gerust te stellen (anders kun je nooit met de echte behandeling en vaccinatie beginnen) en vrijwel tegelijkertijd te zorgen voor maatschappelijke veranderingen. Het gaat niet om windmolens, zonneweiden of vluchtelingenstromen. Het gaat om leren genoegen te nemen wat er is. Minder “ikke, ikke, ikke” en meer “wij met zijn allen!” (niet alleen mensen, maar alles wat leeft). Minder “hebbe, hebbe, hebbe” en meer “wees, ontwikkel jezelf, bloei op jouw manier” … dat soort zaken. In plaats van “dat wil IK ook” moet “Heb ik dat écht nodig?” komen. Die kant moet het op.

Maar helaas, vóór mensen zich gaan bezinnen, zullen ze waarschijnlijk zichzelf eerst voorbij moeten lopen. En vóór de wal het schip keert, zetten machthebbers wellicht eerst alle geschikte stuurlui aan wal. Het zal dan eerst erger worden, tot iedereen inziet dat de natuur het zonder mensheid wel zal redden, terwijl de mensheid zonder natuur nooit kan overleven. Laten we voor de mensheid hopen dat er tenminste één Adam en één Eva overblijven, en liefst niet te ver van elkaar. En niet te oud om opnieuw te beginnen. (Maar zover hoeft het niet te komen… toch?)