In dit scherpe betoog toont de gezaghebbende filosoof Michiel Korthals zijn visie op de huidige stand van zaken van de Nederlandse landbouw en voedingssector, die in zwaar weer verkeert.
Van alles is te veel: landbouwhuisdieren, chemie, vervuiling, uitputting en grootspraak (‘Nederland voedt de wereld!’). Er is ook te weinig: variatie van landschap, natuur, en smaak. Korthals geeft inzicht in deze problemen en laat zien dat samenwerken met de aarde, de bodem, de dieren, het landschap, radicale veranderingen nodig maakt.
Landbouw en voeding staan niet voor marginale activiteiten, waar je je beter niet mee kunt bemoeien, maar voor levensvraagstukken. Korthals toont overtuigend aan dat samenwerken van mensen met natuur essentieel is. Soms schuurt het, soms moet je omwegen bewandelen, maar het loont altijd met levenskwaliteit.
Michiel Korthals is hoogleraar ecogastronomie aan de Slow Food Universiteit (UNIGS) in Italië en emeritus hoogleraar aan de Vrije Universiteit Amsterdam en Wageningen University & Research. Van zijn hand verscheen eerder Goed eten. Filosofie van voeding en landbouw (2018). Korthals is kleine akkerbouwer via de Stichting Oude Landbouwgewassen Laren en is voorzitter van Slow Food Gooi Eem en Vecht en van Slow Food Tuinen Afrika.
