Gelezen in een lieve brief.
‘Om er te komen moet je via de Zanddijk. Een mooie oude dijk over een eiland.
Aan de ene kant huizen en huisjes, aan de andere kant een bomenrij. Onbekenden, zeer waarschijnlijk bewoners, hebben kabouterhuisjes gebouwd, nu inmiddels in kerstsfeer, tegen de bomen aan. Tientallen. In de parken kan je ineens een steentje of een bordje tegenkomen met een opbeurende tekst. Een dorpsbewoner/ bewoonster, die onbekend wil blijven, plaatst regelmatig ‘s nachts, een groot vrolijk geschilderd bord op een centrale plek. Een, twee, drie, Vier het leven, Of, Zeg, heb je al gehuppeld vandaag. Of, Hé lief mens, wat ben je mooi als je lacht. Of, #doesgek. Tikkie, jij bent ‘m.
Of, Ha leukerd! Ik wens je een fijne dag, met liefde, hoop en een lach.’
Nou ja, het ontlokt absoluut bij velen een glimlach.
Moedig voorwaarts!
Wouter ter Braake zegt
Doet mij denken (ook al is de insteek minder lief) aan een bordje dat vroeger in een stamkroeg van mij hing: ‘Wie hier niet vrolijk binnenhuppelt, wordt er één, twee, drie weer uit geknuppeld’.
Vredige kerstdagen gewenst.
Ruud van Bokhoven zegt
Het zijn allemaal mooie spreuken die gezien deze tijd waar de mens zo kriebelig en geïrriteerd is van de corona en zijn beperkingen zou kunnen opbeuren als je die zo onverwacht hier en daar tegen zou komen, zoals
Zullen we eens doen wie het eerste lacht.
Wees goed voor een ander en begin bij jezelf.
Zoek niet langer naar je geluk, het ligt vlak voor je voeten.
Wacht niet langer op het paradijs, je bent er al.
Zag ik je nu lachen of was dat schijn.
Wat je aan een ander geeft is geluk voor jezelf.
Bij deze wens ik de redactie van BD en zijn lezers fijne kerstdagen en een gezond 2021 in gezondheid kracht en wijsheid.
François la Poutré zegt
Op een ochtend liep ik station Eindhoven uit en stond er op de stoep geschilderd: “Ik stond op voor dag en jou”. Prachtig welkom na een sardientjes-ervaring in de spitstrein. Bijna niemand stopte om te nog eens goed te kijken wat er stond.
Van waarschijnlijk dezelfde hand las ik later op een muur: “Het geluk zit in dit hoekje”.
Ik heb de schrijfster nooit bedankt voor de glimlach. Bij dezen alsnog.