Een onmogelijk uitroepteken.
Het is je misschien niet ontgaan dat mijn dwaalteksten bol staan van de vraagtekens.*
* Op het moment van schrijven 22.530 stuks.
Het vraagteken staat symbool voor een radicaal niet-weten – het enige niet-weten dat ik ken.
Maar niet-weten heeft nog een kant, waaraan ik in het openbaar minder makkelijk uitdrukking geef.
Het is de kant van het uitroepteken.
Een onmogelijk uitroepteken uiteraard.
Want het is onmogelijk te begrijpen dat iets onmogelijks als niet-weten iets werkelijks als hartstocht op kan roepen.
Dat je het wel kan uitroepen van blijdschap!
Toch is het zo.
Hoe leeg het van zichzelf ook is,
Niet-weten vervult mij!
Ik ben ervan doortrokken!
Ik stroom ervan over!
Van niet-weten wil ik zingen!
Dat was het alweer.
Viel best mee, toch?
