Wat ik me vanmiddag opeens afvroeg is: kan mijn moeder al tijdens haar leven in mij wedergeboren zijn. Dus nog voordat ze werkelijk stierf. Of zijn het genen die zij mij doorgaf en waardoor ik grotendeels ben wie ik ben en op haar lijk. En zijn genen iets anders dan een wedergeboorte? Is geboorte iets anders dan een wedergeboorte?
Mijn moeder schreef mooie teksten, fotografeerde, hield van de natuur, van mensen en dieren en was erg gesteld op haar privacy. Ze sprak alleen als het nodig was en had een hekel aan het verplaatsen van lucht. Roddelen deed ze nooit, als ze iets te zeggen had deed ze dat rechtstreeks tegen degene die het betrof. Ze verdroeg geen onrecht. Eigenschappen die ik goed herken.
Misschien is het een zinloze vraag, er zijn zelfs hardcore boeddhisten die niet meer in wedergeboorte geloven. Ze onderbouwen dat met argumenten en cijfers. Voor mij is wedergeboorte een theoretische kwestie, ik zie het meer als een gereedschap, een aanmoediging, om het slechte te laten en het goede te doen. Met het oog op de toekomst zogezegd.
Mijn moeder zelf zei vaak als ze over mij en mijn grootvader Johannes sprak: Wat lijkt die jongen (ik Joop) toch veel op mijn vader. Ik kan dat alleen maar beamen. Ik lijk op mijn opa en mijn moeder.
De filosofie achter de boeddhistische wedergeboorte is – kort door de bocht- dat na mijn heengaan een deel van mijn bewustzijn, karma en nog enkele zaken, overgaan in vaak een nieuw kind. Als je pech hebt in een ezel. Je kan zelf een eind aan die keten van wedergeboorten maken als je ontwaakt, de verlichting bereikt. Dat is een geestelijk proces en positieve daden. Dan zijn de kwade invloeden, zoals haat en gehechtheid, verdwenen. Een kwestie van trainen.
Ik zal nooit antwoord krijgen op de vraag of mijn moeder al tijdens haar leven in mij wedergeboren is. Dat zij toen al een verlicht persoon was die het sterven niet af hoefde te wachten omdat zij wist dat ze na haar dood nooit meer terug zou keren en vast haar goede eigenschappen aan mij door wilde geven voor het geval het boeddhistisch systeem zou falen.
Waar was ik eigenlijk voor ik geboren werd?
Moedig voorwaarts!
BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen, het abonnement op te zeggen- wat niet kan. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren. De politiek de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan. Kwaad spreken over Feyenoord. Breken met de familie. Het haten van planten en groenten. Aantijgen of beschuldigen. Het stopzetten van gedachten. Sprookjes verwerpen. Houden van Donald Trump. Sommigen voederen geen vogels meer. Of gaan de redactie stalken en bedreigen. Of geloven niet meer in Sinterklaas. Of wantrouwen de banken. Of te twijfelen aan het nu.
Wulf van Loenen zegt
Of je moeder en/of grootvader geïncarneerd zijn in jou of dat ze in je genen zitten?
Dat je overleden dierbaren meeneemt in je hart en daarmee nog steeds een stukje van je zijn is ook nog niet eens zo’n gekke gedachte. En waar was je eigenlijk voor je geboren werd? Daar had Rudolf Steiner (antroposofie) dan weer een antwoord op. Op de plek waar je ook weer heen gaat na het overlijden. Namelijk de geesteswereld.’s Nachts in je slaap heb je daar een uitstapje naar toe, tijdelijk welteverstaan (tenminste, als je weer wakker wordt). Je legt daar je beslommeringen van de vorige dag af en tankt inspiratie voor de nieuwe. Terugkomen in het aardse gaat dan gepaard met dromen.
Je hoeft je gelukkig niet volledig te richten op maar één stroming (bijv. boeddhisme of religie?) om ergens in te geloven. Wat jij voor jezelf haalt en gelooft uit andere stromingen en filosofieën is ook waar (voor jou).