Ik hoorde het al toen ik de auto uitstapte op de parkeerplaats van Albert Heijn. Geroep en geschreeuw, gedoe. Ik keek verderop maar kon niet goed zien wat er aan de hand was. Wel hoorde ik het woord auto.
Net als ik verplaatste het ruziegeluid zich naar de ingang van de supermarkt. Ik zag twee jonge mannen die mot hadden met een ouder echtpaar. De vrouw ervan zei nog iets tegen de mannen bij de in gang. ‘Rot op, joh, bemoei je er niet mee, ga weg, kanker tomeier’, riep een van de mannen. Waarop de echtgenoot op de mannen afstormde. ‘Hoe noem je mijn vrouw’, zei hij. En net op het moment dat de verbale ruzie uit de hand dreigde te lopen, verscheen uit het niets een jonge vrouw. ‘Jullie gaan naar binnen en jullie (het echtpaar) gaan met mij mee’, zei ze. En zo gebeurde. Wat was weer stil en vredig bij de grootgrutter.
Een bodhisattva bij Appie.
Moedig voorwaarts!
BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, heimwee naar Chef, de Kloosterbunker, Bunkerstad, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen, het abonnement op te zeggen- wat niet kan. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren. De politiek de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan. Kwaad spreken over Feyenoord. Breken met de familie. Het haten van planten en groenten. Aantijgen of beschuldigen. Het stopzetten van gedachten. Sprookjes verwerpen. Houden van Donald Trump. Sommigen voederen geen vogels meer. Of gaan de redactie stalken en bedreigen. Of geloven niet meer in Sinterklaas. Of wantrouwen de banken. Of er kruipt een poes op je hoofd. Of te twijfelen aan het nu. Of gepensioneerde uitvreter te worden.
