De boeddhistische monnik Bhante Buddharakkhita wil met mindful meditatie de criminaliteit in Jamaica beteugelen. Het afgelopen jaar werden er tegen de zestienhonderd moorden gepleegd in dat land. Het land telt 2,5 miljoen inwoners.
Zijn remedie is simpel. Wanner één mens mindfulness beoefent leidt dat tot gedragsverandering en is in ieder geval één persoon niet verward en zal niet tot het plegen van een misdrijf over gaan. Dat gedrag straalt hij uit. De groep mediterenden wordt steeds groter en zal op termijn leiden tot minder misdaad in Jamaica, gelooft de monnik. Maar het zal tijd kosten, zegt hij.
Hij adviseert om met meditatie te beginnen in de binnensteden van Jamaica en vandaaruit de omgeving te transformeren. De monnik verwijst naar de resultaten in de Verenigde Staten, Washington, waar door het inzetten van honderd mediterende bemiddelaars de criminaliteit is teruggebracht van vijftig naar vijfentwintig procent.
De monnik verbleef een tijdje in Jamaica als gast van de Birmese gemeenschap in dat land.
Kay zegt
Het zou fantastisch zijn als de claim van de monnik bewaarheid wordt dat een gedragsverandering door mindfulness een dergelijk vergaand resultaat zou hebben. Christendom, Boeddhisme, Mohammedaannisme, Mahatma Ghandi, vredesactiviteiten en bewegingen, constructieve journalistiek, positivisme e.d. hebben geen bewijsbare bijdrage geleverd aan vrede en vermindering van geweld en criminaliteit, mindfulness is daar geen uitzondering op.
G.J. Smeets zegt
Je kunt het ook omdraaien: je weet niet hoe erg het geweest zou zijn zonder het rijtje dat je opsomt.
In ieder geval klopt je opmerking niet in het geval van de journalistiek die ook in je rijtje staat. Ooit van Watergate gehoord? de Panama Papers? De illegale praktijken van Standard Oil, Exxon en Shell? Allemaal blootgelegd door de journalistiek. En de lijst is echt heel erg lang.
Kay zegt
De monnik is wereldvreemd en weet niet hoe de vork aan steel zit.
nic schrijver zegt
De monnik had ook niets kunnen doen dan wist hij zeker dat het niet zou helpen.
Als je het niet weet moet je soms iets doen.
Als je nooit begint gebeurd er nooit wat.
Kay zegt
Het wetenschappelijk en emperisch onderzoek naar minfulness ondervindt al decenia kritiek, weinig is er verandert. Ook is recentelijk onderzoek gepubliceerd dat bij middelbare scholieren mindfulness een tegengestelde werking heeft dan verwacht werd.
Het radio programma laat een milde kritiek zien van iemand die zelf mindfulness beoefend. Nog meer relativeren van boeddistische methoden als mindfulness is hoognodig.
Mijn kritiek is bovendien dat mindfulness door veel therapeuten, hulp- en steunverleners kringetjes e.d. gegeven wordt. Beinvloeding of zelfs manipulatie op gedrag is meestal onderdeel van mindfulness. Het is daardoor niet meer te achterhalen wat de invloed, of erger, van de laraar is. Mindfulness alleen heeft geen invloed op gedrag.
https://www.nporadio1.nl/nieuws-en-co/onderwerpen/432651-onderzoek-naar-mindfulness-moet-beter?
http://journals.sagepub.com/doi/abs/10.1177/1745691617709589
https://www.scientificamerican.com/article/mindfulness-training-for-teens-fails-important-test/
G.J. Smeets zegt
Het onderzoek dat in je laatste link besproken wordt geef jij hier niet correct weer. De bespreking sluit aldus af:
“Before we reject mindfulness for adolescents altogether, it is important to consider a few limitations of the study. The traditional MBSR training that has been effective in reducing depression and anxiety in adults involves 20 to 26 hours of formal training, including one 6-hour session, 8 weekly 2-hour sessions, and daily 45 min practice sessions at home. By contrast, because the training offered by Johnson and colleagues was adapted to fit the school schedule, the sessions lasted only 35-60 minutes each, for a total of 4.5 – 8 hours of training. […] All of this may well have undercut the potential benefits, and it is possible that a more intensive training intervention, with consistent home practice, could yield better results.”
Van mij mag je allerlei bezwaar hebben tegen mindfulness training maar als je je daarbij beroept op onderzoek moet je dat onderzoek en kritische bespreking van onderzoek ook correct weergeven. En dat doe je niet. Hetzelfde geldt voor de tweede link die je geeft en waarin de kritiek eveneens gericht is op de methode van onderzoek naar mindfulness training, niet op mindfullness training zelf.
Kay zegt
Beste Smeets de artikelen spreken voor zich. Er is kritiek op de kwaliteit van onderzoek naar mindfulness door het ontbreken van controle groep, of door te kleine groep. Kijk het is wetenschappelijk onderzoek en daar moet men altijd zelfkritiek leveren als de resultaten niet signifikant zijn of het tegendeel uitwijzen zoals met het school onderzoek. Hoe beter het onderzoek naar mindfulness hoe minder resultaat gemeten wordt, of zoals in het schoolonderzoek o.a. minder concentratie, meer depressie werd gevonden bij de leerlingen.
Mindfulness zou niet onder de 18 gegeven moeten worden, net zoals onder de 18 geen sigaretten omdat negatieve bijeffecten heeft.
Daarom zou het geven op scholen van mindfulness verboden moeten worden.
G.J. Smeets zegt
Dat is precies wat ik zeg: het onderzoek deugt niet volgens de meta-studie in The Scientific American. Ook niet het onderzoek onder de schooljeugd waarop jij je beroept met de bewering dat mindfulness ‘schadelijk’ voor die schooljeugd zou zijn. Je beroept je bij je afwijzing van mindfulness training op een onderzoekje waarvan we hebben vastgesteld dat het methodologisch niet deugt. Ik neem aan dat het zo duidelijk is. Zo niet, dan laat het hier bij.
Overigens doe je of je neus bloedt wat betreft je onzin-bewering over de journalistiek nadat je daarop gewezen bent.