Razend werd ik. Lazer op met je ongepast getimede inzicht! Ik wilde geen inzicht en geen troost, ik wilde alleen maar een eeuwig levend broertje. En nu, op een nacht vijf jaar later, droom ik van de dood die ineens weer actueel en om me heen is. Opnieuw ben ik rots, iemand moet het doen.
zen
Kanzeon galore!
En ineens vult Kanzeon de zendo. Haar duizend armen gevuld met evenzovele dennentakjes staat ze groots als een boom in de zendo, reikt tot in alle uithoeken en verder, de wereld omvattend.
De geest waait waarheen hij wil
“De leraar is er wanneer hij door een leerling herkend en aanvaard wordt,” aldus Nico Tydeman in BoeddhaMagazine.
Sokun Tsushimoto: ‘Laat je niet op sleeptouw nemen door de mystiek van het Oosten’
In 1995 schreef journalist Dick Verstegen een artikel over een sesshin van Sokun Tsushimoto Roshi in het Nederlandse bezinning-en meditatiecentrum De Tiltenmberg. Rients Ritskes was de organisator van deze bijeenkomst. Toen leek niets erop dat het tot zo’n grote breuk tussen beide mannen zou komen.
Wat is er eigenlijk mis met maakbaarheid?
Is het ook niet mijn eigen ervaring dat de beoefening ten gunste van aanvaarding, openheid en vertrouwen en dus het loslaten van gehechtheden, positieve effecten heeft, zowel voor anderen als voor mezelf?
Solidair met de vragende underdog
Op het internet was ik er pas getuige van hoe de onschuld weer eens het onderspit dolf tegen het gelijk van degenen die het allemaal zeker menen te weten. In een Engelstalige discussiegroep over zenboeddhisme op Facebook vertelde iemand dat hij wat in de Pali Canon had zitten neuzen. Hij stelde de vraag welke rol er binnen zen eigenlijk is weggelegd voor het woord van de Boeddha.
Beroepsgelovigen en amateurzitters
In het hedendaagse Japan zijn er maar weinig leken die zich interesseren voor Zen. Slechts een enkeling mediteert.
Pot en deksel
Winter 2013. Zittend op mijn kussentje, hartje Amsterdam, reciteren we deze tekst uit de 8e eeuw. Deze tekst die steeds maar helderder wordt….’Deze woorden tonen de Grote Werkelijkheid’. Het ontroert me en maakt me dankbaar.
Rients Ritskes: ‘Het meest ben ik thuis bij zen’
‘De kwaliteit van de leraren die nu bij mij starten is tig keer zo hoog als tien jaar geleden. De kwaliteit van mijn organisatie trekt kwaliteit aan. Dat is niet vanzelfsprekend omdat het boeddhisme, in de ontwikkelingsfase waarin het zich bevindt , niet alleen verlichte mensen aantrekt.’
Drie generaties zenzientekenen
In deze column leg ik de wondere weg neer van drie generaties Zenzientekenen. De vraag is of deze nieuwe, uit de vorige eeuw daterende zenkunst, tijdig zal worden doorgegeven om haarvoor de wereld te behouden als een weg van ware verbinding en van waarlijk waarnemen.
Waarom gaan we staan, liggen of lopen? Wat is ons doel? (2)
Meditatie is een act van liefde. Dat betekent dat wat ook komt, welkom is. Dat wat zich ook aandient bestaansrecht heeft. Je zou het, in navolging van het bekende vers van Rumi, een act van gastvrijheid kunnen noemen.
Waarom gaan we staan, liggen of lopen? Wat is ons doel?
Als we gaan zitten (liggen, staan, lopen) om te mediteren, wat is dan onze praktijk? Waarvoor doen we het? Wat is ons doel? Of is het zonder doel? Maar als het geen doel heeft, waarom zouden we het dan doen? En hoe verhoudt onze praktijk zich tot ons dagelijks leven? Of staat het daar zoveel mogelijk los van. Wat is onze praktijk? (1).