Mijn vakantie bracht mij in Turkije en in China, en het bezoek aan paleizen, moskeeën, kerken en tempels zette mij aan het denken over het idee van de scheiding van kerk en staat. Dat is in vele landen een strijdpunt. In het Westen zien we dat als een verworvenheid van de moderniteit. Het hoort bij de waarden van de verlichting. Maar zoals vaak exporteren we, in een neokoloniale reflex, onze eigen opvattingen als vanzelfsprekend naar andere culturen zonder ons af te vragen wat deze thematiek in die cultuur betekent. Ik wil hier niet ingaan op de actuele problematieken maar op enkele grote culturele verschillen.
scheiding kerk en staat
Geen heersende kerk, geen heersende staat
Geen enkele overheid kan volgens Locke een bepaald geloof dwingend opleggen en bovendien valt geloof buiten het gezag van wereldse overheden. Zij moeten christelijke en niet-christelijke religies gelijk behandelen. Atheïstische overtuigingen vallen echter hierbuiten, zij bedreigen het publieke belang.