Missen we in het westerse boeddhisme niet node kloosters als vindplaats van verdieping? Schrompelt onze meditatiepraktijk niet ineen tot een slap aftreksel van wat deze zou kunnen zijn wanneer we de historische bronnen zouden volgen?
Nagarjuna
Edel Maex: Lof der onzekerheid
De middenweg is voor iedereen toegankelijk. We moeten niet wachten tot we doodgaan om dood te gaan. Kijk naar onze meditatiepraktijk. We gaan zitten met een milde open aandacht. We sluiten niets uit, we houden niets vast, we weten niet wat er gaat komen. Soms is er rust en vrede, soms vliegt de angst ons aan.
De kraai zingt de Hartsutra
Ik herroep alles wat ik tot dusver gezegd en beweerd heb.
Mediteren in drie sferen
Langs meditatieve weg kun je doordringen tot de derde sfeer waarin alle concepten wegvallen.
Leve de leegte? Of juist niet?
De Boeddha zei: “Onze ervaring is niet zelf.” Maar naarmate je meer de leegte van alle verschijnselen gaat benadrukken, effen je ook de weg om de reikwijdte van het zelf steeds verder op te rekken. “De ander is even leeg als ik, dus ik ben daarin verbonden met de ander, wat zeg ik, met al het andere!”