Janov ontwikkelde in de jaren zestig en zeventig van de vorige eeuw de zgn. Primal Therapy. Van hem is ook de term ‘oerschreeuw’ (Primal Scream) afkomstig, een hartverscheurende kreet die hij bij veel van zijn patiënten waarnam als samenballing en catharsis van alle onderdrukte pijnlijke gevoelens uit de kindertijd. Hein beschrijft Janov’s bevindingen uitgebreid en beschrijft ook hoe hij deze methode op zichzelf toepaste.
Win Buck: ‘Het zal duidelijk zijn dat Hein Thijssen door Wim Davidse in dit boek neergezet wordt als mysticus. Persoonlijk ben ik van mening – en dat zal op sommigen misschien ontluisterend overkomen – dat ontwaken, bevrijding, of hoe je het ook noemt, in diepste zin niets te maken heeft met spiritualiteit of mystiek zoals wij daar normaliter over spreken. Het gaat daaraan voorbij.
Als ik iemand zou moeten bedanken die me door deze moeilijke periode van het proces heen heeft geholpen, dan is het wel onze hond; uren ben ik met haar op pad geweest.
Meister Eckhart constateerde ook dat voor de meeste mensen de god, die zij zich voorstellen, een soort melkkoe is. Stroomt de melk, dan is het: god, mijn vader, halleluja, en is er niets aan de hand. Maar zodra de melk niet meer stroomt, verdwijnt met de melk ook de koe.
Hier en daar een spinnenweb, en in zijn hart de vraag: waarom hij in godsnaam moest dromen dat hij weg moest. Ach, mompelde hij, het was maar een droom, hoewel hij er niet jonger op was geworden en ging over tot de orde van de dag.
Op soortgelijke manier beweert Jed McKenna in zijn ‘Spirituele Verlichting’ trilogie dat het boeddhisme geen boeddha’s heeft voortgebracht, maar enkel boeddhisten.
Het gedachtegoed van Thijssen bestrijkt het gebied tussen psychologie/pedagogiek én ware, authentieke spiritualiteit. Dat heeft hij gemeen met bijvoorbeeld Jan Geurtz. Beiden stellen de natuurlijke staat van de mens centraal en beiden wijzen op de misvattingen en onjuiste aannames die dat versluieren.
