Afgelopen week is ‘Leeg en bevrijd’ van Hein Thijssen dan eindelijk in een nieuwe uitgave verschenen bij Uitgeverij Juwelenschip. Het boek was al jaren niet meer verkrijgbaar. Na de publicatie van ‘Onze oorspronkelijke staat’ in 2019, de heruitgave van Hein’s tweede boek ‘de andere god’, was nu zijn eerste en bekendste boek aan de beurt voor een make-over.

Inhoudelijk is deze druk ongewijzigd t.o.v. de voorgaande twee drukken die toendertijd (in 2004 en 2006) nog bij uitgeverij SWP verschenen. Maar de subtitel en de boekomslag zijn nu anders. ‘Verslag van een mensenleven’ is als ondertitel vervangen door ‘Een leven naar innerlijke vrede en ‘natuurlijkheid’, wat de essentie van het boek beter weergeeft. En de vertrouwde omslag van de vorige twee drukken van de hand van Dolinda Toepoel heeft nu plaats gemaakt voor een mooi omslagontwerp van Arjanne Goudzwaard. De afbeelding laat de spiraalvormige kamers zien van de nautilus (een schelp/weekdier) die in verhouding van de gulden snede (‘Phi’) groeien.

Hein Thijssen (1922-2008), was een oud-pastor, die op latere leeftijd kerk en christendom vaarwel zei en op zijn zoektocht een pijnlijk innerlijk ontwakingsproces aanging. Het resultaat van dit proces was een geheelde mens, leeg van alle cerebrale ballast en volkomen bevrijd. Hierover schreef hij op tachtigjarige leeftijd het boek ‘Leeg en bevrijd, verslag van een mensenleven’ (2003).

Hein Thijssen kwam op hoge leeftijd naar buiten met zijn ontwaken en zijn inzichten. De laatste zes jaar van zijn leven begon hij hierover te schrijven (in totaal zeven boeken) en interviews te geven. Hoewel hij zelf besefte dat de koek nagenoeg op was (zijn eigen woorden) – en daarmee vrede had – had hij wellicht nog meer mensen kunnen inspireren. Hij was zo’n innemende, warme persoonlijkheid, met een indringende, verlossende en universele ‘boodschap’. En laten we zijn heerlijke, droge humor niet vergeten; ‘Wat ik schrijf is geen boodschap voor anderen, want ik geloof niet in boodschappen, behalve die ik moet doen in de supermarkt’ (‘Leeg en bevrijd’, blz. 12). En deze: ‘Het leven is een schijtende merel. Die vliegt en poept moeiteloos en zonder na te denken’ (Artikel in Boeddhistisch Dagblad, 6 april 2015).

Dat gedachtegoed bestrijkt het gebied tussen psychologie/pedagogiek én ware, authentieke spiritualiteit (niet te verwarren met religie of new-age spiritualiteit). Dat heeft Thijssen gemeen met bijvoorbeeld Jan Geurtz. Beiden stellen de natuurlijke staat van de mens centraal en beiden wijzen op de misvattingen en onjuiste aannames die dat versluieren; beiden besteden ook veel aandacht aan zelfafwijzing ten gevolge van pijnlijke en verdrongen ervaringen tijdens de kindertijd, die het ervaren van die natuurlijke staat geblokkeerd hebben. Waar Jan Geurtz ware spiritualiteit benadert vanuit de Tibetaanse Dzogchen-traditie, is dit bij Hein doordrongen van ‘natuurlijkheid’ (overeenkomstig de Tao). Beiden kunnen geplaatst worden tegen de achtergrond van Nondualiteit en Advaita (zie hiervoor mijn bijdrage ‘Wat is Nondualiteit?’). Hein zelf schreef in een van zijn latere boeken een soort liefdesverklaring aan de Advaita, die hij pas na zijn bevrijding waarlijk had leren kennen.

Voor meer informatie over het boek zie de site van Win Bück ‘Leeg en bevrijd’