Zijn horen en zien jou al vergaan?
anatta
Oorspronkelijke gezichtsverlies
Niet-weten is gewoon geen gezicht.
Preek 19 – De ware wegloper staat voor niets!
De ware wegloper zegt niet van zichzelf: ‘Ik ben een boeddha.’ Hij zegt niet van zichzelf: ‘Ik ben geen boeddha.’
Meester Tja 118 – Ook de koning loopt op onderdanen
Stille getrouwen.
Zen is geen leer
Deel 1 van een vierluik over de totstandkoming van ‘Niet te geloven! De Linji Lu’. Dat was wel even schrikken, zeg.
Meester Tja 33 – Waarom, dat vraag ik niet
Soms ben ik zus, soms ben ik zo. Waarom, dat vraag ik niet. Vraag ik het toch dan vraag ik niet waarom.
Vragen naar de onbekende weg
Drie korte interviews over niet-weten. 1. Waar ik het vandaan haal. 2. De mens achter het verhaal. 3. Wat ik zou willen.
Meester Tja 18 – Kennen kunnen wij ons lichaam niet
Hoe zouden wij dan datgene kunnen kennen wat zich via het lichaam aandient?
Meester Tja 6 – De wijze is zonder natuur
Wat zich in de natuur afspeelt, lijkt nergens op. Het is goed noch slecht, juist noch onjuist, zinvol noch zinloos. Daarin komt het de wijze nabij.
Goff – Boeddhisme achterhaald III
Dat we altijd onbevredigd zullen blijven (dukkha is de boeddhistische term), dat alles vergankelijk is (anicca) en dat niets autonoom bestaat (anatta) is geen diepzinnige filosofie en het is ook geen monopolie van het boeddhisme.
Het hart klopt en de baard groeit vanzelf
Mijn innerlijke goeroe is al net zo inconsistent als mijn hoofdchakra, mijn diamantsoetra, mijn onderbuik en mijn dikkedarmmeridiaan.
“Wat vergankelijk is, is dat leedvol of plezierig?”
“Monniken, kunnen jullie bezit verwerven dat onvergankelijk, permanent, eeuwig en onveranderlijk is?”
Goff – Anatta en ik
Gastschrijvers schrijven zonder last of ruggespraak in het Boeddhistisch Dagblad.
Leegte en het verlaten van het cyclisch bestaan
Voel je niet gedwongen in dingen te geloven die je niet begrijpt. De filosofie van leegte is altijd een elite-zaak geweest. Door de tijd heen waren de meeste boeddhisten ongeletterde boeren. Ze dachten niet na over zelfloosheid. Ze hielden hun rijstvelden in stand.
Aandacht voor de (eigen) dood
Je beseft dat je de dingen niet tot morgen of volgende week of volgend jaar kunt uitstellen, want morgen kan voor jou misschien nooit komen.
