Wouter ter Braake: ‘Mijn mededogen voor al wat leeft, of het nu verder weg is op Griekse eilanden of in de Rotterdamse Tweebosbuurt, gaat gepaard aan de stem van verontwaardiging. Ik wil deze fors laten horen; en verontwaardiging/boosheid, zo houd ik mijzelf voor, is nog geen haat en daaruit voortvloeiende agressie.
allochtonen
Boeken – Sire, er zijn geen allochtonen meer
Hoeveel generaties duurt het voor we een landgenoot met Marokkaanse roots als een autochtoon zien?
